عضو شده در: 17 بهمن 1384 پست: 348 محل سکونت: فعلا در تهرانم
امتياز: 13370
سلام آقای شرقی... خورشید ما رو نخور!
توضیح: اهالی کشورهای آسیای جنوب شرقی، چند ماهی است که همراه با هم به خورشید گیر داده اند. مثلا در دست می گیرند و یا روی سرشان می گذارند... این ها معمولا اهالی مالزی و اندونزی هستند اما یادمون باشه سرزمین خورشید تابان؛ ژاپن است.
عضو شده در: 17 بهمن 1384 پست: 348 محل سکونت: فعلا در تهرانم
امتياز: 13370
من یک توضیحی بدهم در مورد این کاریکاتور. تصویرگر این صفحات را خیلی از ما( خوانندگان مطبوعات) به خوبی می شناسیم. من لا اقل از زمانی که دانشجو بودند با کارهای ایشان آشنام. او و برادرش پس از دوم خرداد 76 تحرک و نشاط خاصی به جامعه کاریکاتوریست های ایران (کشور ایران) دادند. مانا نیستانی هم اکنون در موسسه نشر آثار حضرت امام (ره) هم که نشریه دوست را منتشر می کند، قلم می زند. بگذریم.
در متن مورد اعتراض هموطنان آذری زبان ما، نویسنده در مورد سوسک کشتن و نکشتن صحبت می کند. یک راه را صحبت کردن با این حشره معرفی می کند. زبانی را با استفاده از ing یاد می دهد و تذکر می دهد که هشتاد درصد سوسک ها این زبان را نمی فهمند.
شخصیت کارتونی داستان هم به سراغ یکی از همین حشرات می رود و با او به این زبان (من در آوردی) صحبت می کند. سوسک هم فقط می گوید : "نمن" (یعنی چی می گویی. من نمی فهمم!) ما جماعت فارس هم گاهی همین جواب را دقیقا به همین واژه آذری به کسانی که از صحبتشان چیزی نمی فهمیم می گوییم.
شما بگویید کاریکاتوریست بیچاره اگر از چه زبانی برای دیالوگ سوسک استفاده می کرد، کسی اعتراض نمی کرد. مثلا عرب بود یا حتی فارس؟! قضیه حل بود؟
اصلا این هموطنان ما مگر نمی دانند که "کلیله و دمنه" حیوانات پس فطرتی هم دارد! که در برگردانش "فارسی سره" حرف می زنند. چرا ما فارس ها انتشارات دانشگاه تهران را به خاطر چاپ این کتاب آتش نزدیم؟! جوابش خرد و تکیه بر مصلحت اندیشی است. خوب بود هموطنان عزیز ما نیز از این مصلحت اندیشی که در اندیشه بزرگان آذربایجان است استفاده می کردند و آشوب ها را به فضای هم دلی تبدیل می کردند.
به هر حال، خانواده مطبوعات ایران از نشریات موسسه ایران، چند صباحی محروم می شوند. و خدا کند صحت نداشته باشد صحبت آنکس گفت:"حتی روزنامه (ایران سپید) که تنها روزنامه روشندلان کشور است را هم بستند"...
می دانم که این تاپیک مخصوص تصاویر طنز بود و صحبت ما کمی بی ارتباط بود. اما دوستان همدل و مشفق، تحمل نیش طنزنویسان، دل ها و سینه های بزرگ را می طلبد. خدا کند که بتوانیم هم طنز را و هم حتی توهین را آنگونه که پیامبر و ... و مالک اشترها تحمل کردند، برتابیم. و دعا کنیم که جامعه انسانی و اسلامی از بداندیشی و اندیشه های توخالی دور باشد...
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید شما نمیتوانید به نوشته های خود فایلی پیوست نمایید شما نمیتوانید فایلهای پیوست این انجمن را دریافت نمایید
.gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
چِندش 
.gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
موش بخورتت .gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
.gif){kind=icon}
خسته نشه یهو از این همه تلاش 