Savehsara - ساوه سرا Forums-viewtopic-من ماندم و عکس شقایق ها

jalalfirozi

جمعه ای که گذشت شهر و طبیعت مصنوعی اش را برای چند ساعتی ترک کردم و دل به طبیعت و روستا زدم. روستایی که طبیعت ناب و بهشت گونه اش مرا به نوشتن قطعه (بهار نو عروس فصل ها) واداشت. (بهار نو عروس فصل ها) عین طبیعت بکر روستایمان بود که درچند روز عید- که میهمان دامان پر سخاوت روستا بودیم- چشم مرا نوازش داد. اما حیف که قلم کوچک بنده در قبال شکوه و جلالی که طبیعت به خود گرفته بود، وامانده بود و نهایتا درمقابل عظمت الهی کرنش کرد.
¤¤¤
به طبیعت نابی پا گذاشتم که فقط تیرهای برق و تلفن آن، چشم را می آزرد.
طبیعت نابی که اندک علف سبزش به تمام سبزه های شهر رجحان داشت. علف های آزاده ای که به اتفاق دل خاک را شکافته و سر بیرون کرده بودند.
هوای مطبوع و پاکی که مصنوعات بشر (برای خنک کردن) را به بازی گرفته بود.
سکوتی که تنها دویدن نسیم درشاخ و برگ درختان و آواز ماکیان حق شکستن آن را داشت.
دشتهای خرم که هیچ زشتی و پلشتی حق نشستن روی برگها و گلهای آن را ندارد.
و درختان نامنظمی که زیبایشان صد چندان نظم درختان شهر است. درختان رشیدی که چشمشان به دست آسمان است نه دست های بشر که خودش چشم به آسمان دوخته.
دشتها بسان گیسوانی بودند که گل های شقایق آزین آنها شده بودند. تا افقی که درچشم می گنجید، سبز طبیعت بود که قرمز شقایق ها و سفید بابونه ها و بنفش بنفشه ها روح آدمی را نوازش می داد و آن را تا دروازه بهشت به بالامی برد.
هستی، آهنگ الهه خود را می نواخت. از سپید تا سیاه جملگی رنگ خدا را باز می تاباند. و زمین به کمال زیبایی خود رسیده بود. گویی با فاصله از خواب زمستانی، لباس عافیت به تن کرده بود.
و نوای خوش جمله مرغان عاشق که فارغ از خوشامد بشر، ترانه سرایی می کردند.
خروش رودخانه، صدای پیچیدن باد درشاخ و برگ درختان و جنگل، آواز ماکیان و طبیعت؛ جملگی جمال و کمال خالق خود را در ذهن آدمی خلق و یادآور می کردند.
¤¤¤
آرزو کردم ای کاش وسیله ای داشتم تا بتوانم این طبیعت را به تصویر بکشم. ای کاش این طبیعت آزاد را بتوانم در قاب دوربینی رام کنم. اما مگر جز حسرت- هنگامی که نگاهشان می کنی- چیز دیگری نیز بر دل می ماند. گل های عاشق شقایق را مگر می شود محدود به قاب خشک دوربین کرد. علفهای آزاده ای که همچو شیر ژیان دل خاک را می شکافند و به سوی نور حرکت می کنند را مگر می شود درچهارچوب یک عکس ساکن کرد.
شقایق ها اینقدر لطیفند که حتی درقاب عکس هم پژمرده می شوند. حالامن ماندم و عکس شقایق ها.
نکته: اگر این روزها به طبیعت رفتید و شقایق های عاشق رو دیدید، هرگز اونها رو نچینید. چون خیلی زود روحشون از تنشون پر می کشه و بالامی ره

بیاد روستای بهشت گونمان