تصويري از مرحوم ؛حاج حسين سمندر؛ (دومين نفر از سمت راست)

با گذشت زمان، در دوران كودكي پدر خود را كه در طريق قدس و تقوا قدم مي‌نهاد و از صاحبان نفس و دعا بوده است از دست داد و همراه مادر خود به ساوه؛ زادگاه سلمان ساوجي مهاجرت نمود و در نزد عموي خود ميرزا ابراهيم نايب الصدر يكي از شعرا و علماي اين شهر كه در سروده‌هايش خليل تخلص مي‌نمود به كسب علم و فرا گرفتن مقدمات پرداخت.

و سپس به منظور كسب فيض بيشتر توسط عموي خود عازم سلطان آباد «اراك» فعلي شد و در آنجا به خدمت سيد حسين ساروقي درآمد و به كسب دانش و خط نستعليق پرداخت و به علوم قديمه آشنايي كامل پيدا كرد.

نامبرده پس از سه سال به ساوه عزيمت نمود و در محضر كربلايي حسين نعلين دوز و ميرزا عماد ساوجي جد مادري خود به فراگيري علوم ديني مشغول شد و پس از پايان مقدماتِ علوم و دانش‌هاي زمان خويش توسط دايي خود جناب ميرزا عبدا.. خان نصير ديوان راهي تهران شد و از آنجا به خدمت وزارت فرهنگ و سپس در اداره آمار ثبت احوال مشغول شد و پس از آن به خدمت اداره كل ثبت اسناد و املاك در آمد.

تبحر استاد در تمامي علوم ديني از جمله ادبيات عرب و عجم به ويژه كلام و عرفان اگر بي نظير نباشد مسلما كم نظير خواهد بود و با زبان فرانسه نيز آشنايي داشت. وي در تهران در طول زندگي با اساتيدي بنام كه هر كدام در عصر خود مشهور و بي‌نظير و سرآمد اساتيد و فضلا و شعراي عصر خود بودند آشنا گرديد. از جمله استاد سيد حسين ميرخاني و استاد اديب احمد گلچين معاني، مصاحبت و مجالست داشته است و با نامبردگان دوست و انيس بوده و مكاتباتي بنظم ميانه آنان ردو‌بدل گرديده است.

استاد در خط، پيرو استاد عاليقدر محمد رضا كلهر بوده و از وي پيروي مي‌كرده است، و به علم موسيقي كاملا آشنا بوده و تار مي‌نواخته است. كه در اين باره اشاره نيز نموده است:

« شيخ ار شكست تار من اندوهگين مباش    
              چنگ و رباب و بربط و عودم هنوز هست »