برای شروع بهتر است زمانی که کودکان شما هنوز خیلی کوچک هستند (بین 3 یا 4 سال)، به آنها تفاوت بین سکه‌هاي پول رایج کشور را آموزش دهید. سپس برای آنها یک قلک تهیه کنید تا او شروع به جمع کردن پول خرد یا سکه‌ها و حتی پول‌های کاغذی در آن کند. یک قلک پول (کیف پول یا حتی کیسه‌ای برای نگهداری پول) در واقع محلی برای نگهداری امن پول‌ها مي‌باشد و همین‌طور باعث ایجاد حس پول داشتن در کودکان مي‌شود و این شروع بسیار خوبی است. اگر بتوانید از یک قلک شیشه‌ای یا شفاف که داخل آن مشخص باشد، استفاده نمايید، خیلی بهتر است. اینگونه قلک‌ها باعث مي‌شوند کودکان بهتر پول را حس کنند و صدای آن را بشنوند و خیلی راحت انباشته شدن آن را مشاهده نمایند.
اکنون که کودک شروع به پس انداز پول کرده است، بهتر است به او اجازه دهید که با این پول هر کاری که دلش مي‌خواهد انجام دهد، البته در دو حالت اینکار باید انجام شود، اول زمانی که قلک کاملا پر نشده است و دوم زمانی که قلک او پر از پول مي‌باشد. این مساله به آنها این درس را مي‌دهد که با مقدار پس‌انداز کمتر فقط مي‌تواند چیزهای کوچکتر و کم‌ارزش‌تری را خریداری نمایند، در صورتی که با یک قلک پر از پول مي‌تواند چیزهای خاصی را بخرند، درنتیجه ارزش پس‌انداز کردن به طور پیوسته را درک خواهند کرد.
وقتی که بچه‌هاي شما کمی بزرگتر شدند، مي‌توانید برای آنها تفاوت بین نیاز و خواسته را توضیح دهید. مثلا زمانی که شما یک تابلوی تبلیغاتی را در خیابان مي‌بینید یا در حال تماشای تلویزیون هستید، در مورد محصولات و خدمات مختلف مي‌توانید تفاوت بین خواسته و نیاز را برای آنها توضیح دهید. سپس از آنها بخواهید که در مورد محصولات دیگر، آنها مشخص کنند که آیا یک نیاز است یا اینکه یک خواسته است. اگر او توانست 10 جواب صحیح به شما بدهد، بهتر است برای او پاداشی در نظر گرفته شود.

درخانه یک قانونی بگذارید که بر طبق آن کودکان موظف به پس‌انداز کردن حداقل 10 درصد يا بیشتر از پول خود باشند. این پول مي‌تواند از انجام دادن کاری در بیرون خانه بدست آمده باشد یا از محل پول توجیبی و ماهانه کنار گذاشته شود.اگر برنامه آموزشی خود را در مورد پس‌انداز به موقع شروع کنید و در ابتدا خیلی شرایط را برای کودکان دشوار و سخت نکنید، موفق خواهید شد. اگر برای کودکان شرایطی متعادل را در همه زمینه‌ها فراهم نمايیم، آنها نه تنها واکنش منفی نشان نخواهند داد، بلکه استقبال نیز خواهند کرد، در مورد پس‌انداز کردن نیز این مساله صادق مي‌باشد.
برای درک این مساله بهترین کار این است که به گذشته خود فکر کنید، زمانی که شما نیز کودک بوده‌اید، صادقانه بگويید که آیا پولی که در جشن تولد 8 سالگی به‌عنوان هدیه دریافت کرده‌اید، با مشورت پدر و مادر آن را خرج کرده‌اید یا خیر؟ پس‌انداز کردن پول مهارتی است که باید به کودکان آموزش داد.

همانند یک قلک، حساب بانکی مي‌تواند به بچه‌ها نحوه انباشته شدن پول را نشان دهد. تفاوت حساب بانکی با قلک در این است که در حساب‌هاي بانکی کودکان طریقه پول‌سازی را نیز فرا خواهند گرفت. اینکه پول مي‌تواند پول بسازد. برای انتخاب نوع حساب بانکی مي‌توانید جدول نرخ سود بانک را به آنها نشان دهید و با مشورت خود آنها یکی از حساب‌ها را انتخاب کنید. این جداول در شعب کلیه بانک‌هاي کشور وجود دارد. در واقع کودک با اینکار مي‌تواند یک برنامه ریزی زمانی برای پول خود داشته باشد، اینکه او باید تصمیم بگیرد چه مدت مي‌خواهد پولش را در حسابی در بانک نگهداری کند و چقدر از بابت این پس انداز سود خواهد گرفت. مطمئن باشید که بردن کودک به بانک بسیار در موفقیت‌هاي مالی او در آینده موثر خواهد بود. امروزه باز نمودن حساب در بانک‌ها کاری بسیار آسان و سریع مي‌باشد و انتخاب نوع حساب نیز بیشتر از چند دقیقه طول نخواهد کشید. بنابراین انجام دادن این کارها به همراه کودکان به آنها حس مستقل بودن و بزرگ شدن را خواهد داد و این برای رشد فکری و در نتیجه مسوولیت‌پذیری آنها در آینده حائز اهمیت مي‌باشد.

همیشه کودکتان را ترغیب کنید تا لیستی از آن چیزهايی را که مي‌خواهند و همینطور زمانی که برای بدست آوردن آن چیزها لازم است را، بنویسند.
برای مثال؛ کودک شما ممکن است برای سال آینده یک جفت کفش اسکیت یا اینکه دوچرخه مخصوص کوهنوردی بخواهد، تجسم کردن و داشتن اهداف مي‌تواند انگیزه او را جهت پس انداز کردن پولش بیشتر کند. شما مي‌توانید برای آنها مقدار مشخصی از پس انداز را در نظر بگیرید که در صورت رسیدن به آن عدد پاداشی به آنها بدهید. یا اینکه به آنها بگويید اگر مثلا پس‌انداز آنها از 000/500/1 تومان بیشتر شود به ازاي هر 1000 تومان، شما نیز مبلغی به آنها پرداخت خواهید کرد. شما باید کودکان را طوری به پس انداز کردن تشویق نمايید که آنها به اهداف بزرگ خود زودتر و قبل از اینکه خیلی بزرگ شوند و دیگر آن هدف برای آنها جذابیت نداشته باشد، برسند.

تجربه نشان داده است که پول توجیبی بسیار مهم‌تر از پولی است که خود کودکان به دست مي‌آورند، یک پول توجیبی منظم مي‌تواند پس انداز منظم، خرج کردن‌هاي منظم را در پی داشته باشد و این اعتماد به نفس کودکان را افزایش خواهد داد، البته اینکه چه مقدار پول توجیبی به کودکان پرداخت شود از اهمیت زیادی برخوردار مي‌باشد و این مبلغ باید بر اساس سن بچه‌ها، شرایط آنها و وظایفی که به عهده دارند تعیین شود. بیشتر کارشناسان معتقدند که 6 سالگی زمان مناسبی برای شروع پرداخت پول توجیبی مي‌باشد، زیرا کودکان در این سن مي‌توانند بیشتر چیزهایي را که مي‌خواهند و نیاز دارند، خود خریداری كنند. بعضی از والدین فکر مي‌کنند که نباید مبلغی را به عنوان پول توجیبی به کودکان پرداخت کنند، زیرا آنها مي‌گویند ما هر موقع که کودکمان به پول نیاز داشته باشد، به او پرداخت خواهیم کرد. اما مطالعات نشان مي‌دهد که کودکانی که به طور منظم پول توجیبی دریافت مي‌کنند، تمایل بیشتری برای پس انداز کردن دارند تا اینکه در مواقع خاصی از والدین پول دریافت کنند، حتی اگر این مبالغ، در مجموع با هم برابر باشند. البته در مورد اینکه چه زمانی پول توجیبی را باید شروع کرد و چقدر باید پرداخت کنید، تصمیمی است که شما باید متناسب با شرایط خانوادگی خودتان بگیرید، ما نیز در اینجا به مواردی اشاره خواهیم کرد.

پول توجیبی نباید آنقدر زیاد باشد که کودکان احساس کنند به طور کامل از شما مستقل شده‌اند و هر آنچه را مي‌خواهند مي‌توانند خودشان تهیه کنند.

همیشه آنها را تشویق کنید که بخشی از پول توجیبی خود را باید پس انداز کنند و با باقیمانده پولشان نیز باید خرید‌هاي معقول و منطقی داشته باشند.

از پول توجییبی هیچ گاه به عنوان ابزار تنبیه استفاده نکنید. همیشه باید پول توجیبی به عنوان یک عامل تشویقی برای کودکان باشد و نه یک ابزار انضباطی

به طور دقیق مبلغ درخواستی را کنترل کنید.

در مورد مبلغ درخواستی پول توجیبی باید به طور مداوم و پیوسته با کودک خود گفت‌وگو کنید و هر مبلغی را که مد نظر او مي‌باشد به راحتی قبول نکنید، بلکه خود شما نیز باید در مورد خواسته‌ها و نیاز‌هاي او تحقیق و بررسی کنید، ولی این امکان باید در قانون پول توجیبی خانواده وجود داشته باشد که حتی در یک سال مبلغ آن چندین بار تغییر کند.

زمانی که احساس مي‌کنید دلایلی منطقی برای افزایش پول توجیبی وجود ندارد، در مورد وضعیت مالی خود با کودکان صحبت کنید. خیلی شفاف و ساده به کودکان بگويید که وضعیت مالی شما این اجازه را نمی‌دهد که بدون محدودیت بتوانید پول توجیبی آنها را افزایش دهید و باید این مساله را با ذکر دلایل خود برای آنها توضیح داده و هرگونه سوءتفاهم را بین خود و فرزندانتان برطرف كنيد.
زیاد بخشنده و دست و دلباز نباشید.

پول زیاد نزد کودکان، ممکن است باعث ولخرجی بی‌رویه آنها شود، به همین دلیل همیشه باید یک حد منطقی و معقولی برای پول توجیبی آنها در نظر بگیرید، تا بتوانید بر رفتارهای آنها کنترل داشته باشید.