زن بودن در جامعه .

سلام خانم تلنگر گرامی...

خدمت شما عرض کنم که بحث دیدن نیمه پر یا خالی لیوان نیست. اصولا کار طنز اغراق و غلظت هست و خصوصا در طنز تلخ که هدف تاثیر اخلاقی مثبت روی اذهان است و از نظر بنده این متن از این دسته ست. به شخصه تاثیرات طنز تلخ رو خیلی قوی تر از پند و نصیحت و اندرز میبینم. زیرا با به نمایش گذاشتن معضلات اجتماعی ,شخص یا اشخاص رو به اندیشه ر وا میداره و بنده که نه , علم روانشناسی این مهندسی معکوس رو تایید میکنه.

تو این متن اصلا بحث زن عفیف و غیر عفیف نیست دوست عزیز. بحث بی توجهی تعدای از مردان جامعه ست که شما با سن کم تان و به احتمال قوی حیطه ی خلوت و امن تان در اجتماع با اون مواجه نشدید.

احساس میکنم مقداری عجولانه متن بالا رو برای بنده نگاشتید. دوست داشتم مقداری تامل میفرمودید و بعد اعتراض . ضمن این یادآوری که خالی دیدن لیوان در عمل شما برای من بیشتر نمایانه. زیرا انتظارم دیدن شما در تاپیک هایی بود که بنده در اون فعالیت میکنم نه اعتراض به متنی که به قول شما کپی پیستی بیش نیست, که اگر بنا به اعتراض به اغراق متونی خاص باشه باید تاپیک محض خنده و بعضی از تاپیک های پر طرفدار رو در این سایت حذف کرد. به این دلیل که اون نوشته ها هم تقریبا طنز هایی سراسر اغراق محسوب میشن.

خانم عزیز.... پیرامون شما اگر شکر خدا پاک و پاکیزه ست دلیل این نیست که همه جا همین روال حاکم هست. بنده با سنی که گذروندم اون هم در شهر بزرگی چون تهران نه ساوه یا به واسطه سفرهای بی شماری که رفته و میروم به عینه تمام موارد این نوشته رو شاهد بودم و در واقع یکی از مشکلات زنان بی غرض و مرض جامعه ست. (بحثی هم در مورد افراد و اشخاص خاص نداریم).

نکته آخری که به ذهن بنده میرسه که بگم تا دیگه مصدع اوقات شما نشم اینه که شما با قضاوت کاملا شخصی خودتون خط بطلانی روی امنیت و آرامش زنان عفیفی که همه روزه با این مشکلات در کوچه و خیابان رو در رو هستند کشیدید. ازتون تقاضا میکنم اگر میخواهید نظری روی موضوعات و معضلات عمومی بگذارید از دیدگاه کاملا شخصی , و مهمتر از اون کم تجربگی شخصی تون استفاده نفرمایید.


ضمنا اگر نیاز به بحث یا توضیح بیشتر بود توصیه میکنم خصوصی با هم مکاتبه داشته باشیم تا تاپیک دچار تشویش نشه.

موفق باشید.

سلام خانم تلنگر عزیز و جناب سوه گرامی

اجازه میخوام بدون وام گرفتن از داستان اصلی مطلبی رو به عرض برسونم.

هنگام نوشتن متنم ابدا حس خشم و یا خدایی نکرده حس توهین در من نبود. دوست نداشتم این حس به شما دوستانم القا بشه. اون هایی که بنده رو از نزدیک میشناسند کاملا واقفند که من نه تنها انسانی خشن و بخصوص بی ادب نیستم بلکه بر عکس ادب و انعطاف پذیری بسیار بالایی دارم که سر لوحه ی گفتار و پندار و کردارم هست .از نظر بنده تمامی انسان ها دارای شان و شخصیت قابل احترامی هستند خصوصا دوستان با ایمان و نجیبی چون خانم تلنگر که بنده با ایشون از نزدیک آشنا شدم و بی تعارف یکی از بهترین افراد حاضر در شب مهمانی جناب مدیر بودند. من معتقدم اگر زمانی تونستم به کسی توهین کنم در وهله اول به شخصیت و شعور خودم توهین کردم بعد دیگری زیرا که خودم رو در چهار چوب های اخلاقی و انسانی و اسلامی به بند کشیدم و تادیب شدم.

شاید لازم باشه که بدونید بنده متن رو یک شب قبل خوندم...منتهی پنجشنبه روز عصبانیت پنهان من از موضوعی بود که یکی از دوستان حاضر در این سایت هم شاید به خاطر خوندن مطالبم در وبلاگی به اون واقفه...و چون نمیخواستم دلگیری من از مطلب دیگه روی نوشته م برای خانم تلنگر تاثیر بذاره یک شب صبر کردم تا فشار ذهنی روز 5 شنبه رو در خودم مهار کنم. حالا اگر موفق نبودم جدا معذرت مخوام.
اشخاص ,خصوصا قشر جوانی که به جای یللی تللی دارند برای فرهنگ و دانش شهر و کشورشون اینطور تلاش میکنم شایسته تکریمند نه خشم و توهین. ذکر بی تجربگی هم از نوع منفی نبود....بهر حال جوان ها آگاه تر و با دانش تر ولی بی تجربه تر از بنده و امثال بنده هستن و نمیشه هم بر اونها خرده گرفت...زیرا تجربه احتیاج به زمان داره نه مقاله و کتاب و پند و اندرزو(البته اینطوری هم جواب میده که مورد بحث من نیست)
خودم دختری به سن و سال ایشون دارم و گاهاً با هم در حال بحثیم تا حدی که بعصی مواقع کارمون به زد و خورد ذهنی میرسه و از دست هم شدیدا کلافه و عصبی میشیم... اما یکی دو ساعت بعد بدون اینکه چیزی یادمون باشه در حال گفتگو در مورد کتاب هایی که خوندیم و سخنرانی هایی که شندیم هستیم... طوری که اگر کسی ما رو ببینه گمان میکنه دو هم سن و هم درس دارن با هم مباحثه میکنند.
بهر حال مایلم این شبهه رو اگر که ایجاد شده از ذهن شما دوستانم خارج کنم که متنم فاقد توهین و خشم بود و من در کنار این جوان های باشعور و عزیز در حال آموختنم.

در پناه خدا باشید.

اینجوریاس که بریدن سر 7 نفرمون یه عده رو بهشتی میکنه.