Savehsara

Aliabadi

روشهاي مبارزه با آفات درختان ميوه ، سبزيجات و سيفي جات

حشرات انگلي، قارچها از مهمترين عوامل آفات زاي درختان ميوه و گياهان مي باشند. براي از بين بردن قارچها لازم است بدانيم كه قارچها در چه شرايط مفيدي رشد مي كنند ؟ با از بين بردن شرايط فوق،امكان رشد براي قارچهاي افت زا نيزكاهش مي يابد. قارچها تحت سه شرايط يعني رطوبت( آب) ، سايه ( نبود نور) و درجه حرارت مناسب رشد خود افزايش مي يابند. با از بين بردن عامل رطوبت و سايه از ازدياد قارچها مي توان كاست . حرارت آفتاب و نور ميزان رشد قارچها را كاهش مي دهد. مواد دفع آفات يكي ديگر از عوامل مهم اي هستند كه در ريشه كني قارچها مفيد هستند. البته امروزه از وجود آفات زداهاي طبيعي نيز بسيار بهره برده ميشود.

ترويج و آموزش دانش گياه پزشكي در بين كشاورزان جوان يكي از عوامل موفقيت زا براي تقويت بنيه كشاورزي و افزايش ميوه و سبزيجات و سيفي جات ميباشد . ارزان ترين و كم هزينه ترين روش اموزش تهيه سي دي هاي اموزشي در اين راستا توسط وزارت جهاد كشاورزي براي هر روستا و شهري با توجه به ميوه هاي محلي و بومي مرسوم ان منطقه( درختان سرد سير ، درختان گرمسير) امكان پذير است. تريبت كادر اموزشي مهندسان
و گياه پزشكان در همه استانها و تدوين چنين برنامه هاي اموزشي از طريق سي دي هاي اموزشي دروزارت جهاد كشاورزي براي همه روستاها واشنايي كشاورزان با روشهاي پيشگيري گياهان و درختان ميوه از لازمات مهم سياستهاي كشاورزي و جلوگيري از آسيب هاي افات مي باشد ، با اين پيشگيري ها ميزان عوامل تهديد كننده و آسيب رسان به منابع كشاورزي تحت كنترل مناسب در مي ايند و از شمار عوامل تهديد زا كاسته ميشود و پيشگيري به موقع از ميزان هزينه بالا خريد سموم دفع افات نيز مي كاهد . عوامل تهديد زا براي منابع و توليدات كشاورزي و درامد كشاورزان شامل آفات، خشكسالي ، سرما زدگي نيز از بين رفتن بافت جمعيتي جوان روستا ها است . نيروي كارروستا ها واز رونق افتادن شغل كشاورزي بوسيله مهاجرت هاي پي در پي نيروي جوان به شهر هاباعث افزايش بي رويه قيمت مواد غذايي نيز ميگردند. همه اين عوامل در آسيب رساني به بدنه كشاورزي و توليدات كشاورزي نقشي بسيار پررنگ را ايفاء مي كنند. با از رونق افتادن حرفه و شغل كشاورزي ميزان وابستگي اقتصادي كشور به ورود مواد غذايي افزايش مي يابد و بدينوسيله ذخاير ارزي مهم جهت خريد مواد غذايي از دست مي روند و روند توسعه كشور در زمينه هاي مهم ديگر مانند صنعت و اموزش نيز كندتر ميشود.

يكي ازروشهاي پيشگيري لازم از خشكسالي استفاده از تكنولوژي هاي جديد در پرورش و رشد گياهان مناسب مناطق استپي براي ذخيره آب و توليد شبنم ( يعني آب) براي گياهان غذايي است . امروزه محققان و گياهشناسان جهان تحقيقات بسيار باارزشي را در اين زمينه انجام داده اند تا مشكل خشكسالي را به ميزاني بالايي با اين روشها كاهش دهند و در ذخيره اب و رطوبت لازم در زمان بارندگي هر چند اندك نيز موفقيت بدست اورند. تحقيقات و پروژه هاي موفق در اين زمينه ميتواند مورد استفاده مهندسان كشاورزي قرار گيرد واميد است كه متخصصانن حفظ منابع طبيعي اب كشوربه كمك محققين نيز تحقيقات با ارزشي را در اين زمينه در دانشگاهها توسعه و گسترش دهند. مطالب زيراز منابع اينترنتي در اينجا بيان شده كه ادرس هر مطلب در زير ان مطلب بيان گرديده شده است.... مولف

بيماري ها وروش درمان آنها

سفيدک پودری انگور (سياه بور) Grapevine powdery mildew

بيماری در مناطق مختلف ايران نامهای متفاوتی چون کفک (در رشت)، سياه‌ بور (اصفهان)، سفيدک (شيراز)، شته (کاشان) دارد. طبق بعضی ازشواهد و مدارک، اصلِ بيماری ازسرزمين ژاپن است. اولين بار قارچ عامل در سال ۱۸۳۴از امريکای شمالی گزارش شده است ولی بيماری درامريکا از اهميت چندانی برخوردار نبود. بيماری برای اولين بار درسال ۱۸۴۵ درناحيه بريتانيای کبير در گلخانه‌های Margate توسط باغبان انگلیسی به نام Tucker مشاهده شده است. شديدترين اپيدميهای آن مربوط به کشورهای اروپايی به خصوص کشور فرانسه، اسپانيا وايتاليا است که دربعضی ازسالها محصول تاکستانها را به کمتر از يک چهارم کاهش داده است. بيماری در ايران برای اولين بار درسالهای ۵۱- ۱۲۵۰ در رضائيه مشاهده شده است. اکنون بيماری در تمام نقاط انگورخيز کشور ديده می‌شود.
عامل بيماری قارچ Uncinula necator است که ميسليوم قارچ کاملاً سطحی است و مواد غذايی خود را بوسيله هاستوريم(مکه) تأمين می‌نمايد؛ همچنين اين مکه‌ها برای تثبيت قارچ درسطح نبات بکار می‌رود. زمستانگذرانی قارچ به صورت ميسيليوم درداخل جوانه‌هاست. البته در مناطق سرد زمستانگذرانی بصورت پريتسيوم نيز می‌باشد.
شدت بيماری موقعی که جوانه‌ها متراکمند يا رطوبت بالاست و جاهای که سايه‌دار است بيشتر است. در اثر حمله قارچ کيفيت و کميت ميوه کاهش يافته، همچنين باعث حساسيت درخت به سرما می‌شود. قارچ به ميوه، برگ، خوشه، جوانه، پيچکها، دم ميوه و شاخه‌های جوان حمله می‌کند. در اثر حمله پوششهای سفيد و خاکستری روی اندامهای گياه دیده می‌شود. در روی برگ لکه‌هایی محدود را ايجاد می‌کند که در آخر فصل اين لکه‌ها نکروزه می‌گردند. حمله قارچ به غوره‌ها به علت عدم تعادل فشار در قسمت داخلی و خارجی باعث ترکيدن ميوه می‌گردد وپيش از آنکه غوره‌ها به نصف اندازه حقيقی برسند می‌ريزند. ميوه‌های رسيده مورد حمله قارچ قرار نمی‌گيرند. خوشه‌های سفيدک زده کمی سياه و سبک هستند. اگر بيماری هنگام گل و قبل از آن شديد شود گلها می ريزند و دانه تشکيل نمی‌شود. حبه‌ها کوچک مانده و رشد نمی‌کنند و آبدار نمی‌شوند غالباً حبه‌ها ترک خورده و می پوسند. سفيدک مو درشرايط خشک بدون ترک خوردن باعث زودرسی انگور می‌شود. درهوای مرطوب شکافها روی انگور یا غوره زود پيدا می‌شود.

کنترل:
۱- گوگرد ميکرونيزه ———- kg90- 60 در هکتار
مبارزه با گوگرد در ۳ نوبت انجام می‌شود. نوبت اول در ۷- ۶ برگی جوانه‌ها به ميزان ۱۵-۱۰ کيلوگرم. نوبت دوم بعد از ريختن گلبرگها و بسته شدن دانه به ميزان ۳۰-۲۰ کيلوگرم و نوبت سوم ۲۰-۱۵ روز بعد به ميزان ۴۰-۳۰ کيلو، در صورت انبوهی تاکستان تا ۶۰ کيلوگرم قابل افزايش است.
۲- سولفور(الوزان- کوزان) wp80-90 % و ۴-۳ درهزار
۳- دينوکاپ(کاراتان) FN-57 wp 18.25 % و ۱ درهزار
۴- پنکونازول(توپاز) EW 20 % و ۰٫۱۲۵ درهزار
۵- هگزاکونازول(انويل) SC 5 % و۰٫۲۵ درهزار
۶- نوآريمول(تريمیدال) EC 9 % 2/0 درهزار
توصيه‌ها: دينوکاپ در نوبت اول که هوا خنکتر است مصرف شود و سولفور در نوبتهای بعدی که هوا گرمتر است. هرس سبز درختان مو و از بين بردن علفهای هرز ، جهت کاهش رطوبت و تهويه باغ در کاهش بيماری موثر است.

=======================================

سفيدک کرکی (دروغين) آفتاب گردان sunflower downy mildew

عامل بيماری قارچ p.helianth ) Plasmopra halstedii )می باشد که ازگروه Oomycetes است. يکی از بيماری های مهم آفتاب گردان است که از کشورهای زيادی از جمله ايران گزارش شده است. حدود سال ۱۳۴۳ برای اولين بار در آذربايجان ديده وگزارش گرديد. در آذربايجان،گيلان و کردستان بيماری مهمی است. درفارس هم ديده شده است. اين بيماری بذرزاد است. خسارت اين بيماری خيلی زياد است زيرا ممکن است اصلاً بذر تشکيل نشود. ويا اينکه ميزان روغن آن پايين بيا ید و گاهی اوقات تا ۵۰%محصول راازبين ببرد. قارچ عامل بيماری روی جوانه زنی بذر هم اثر دارد،چراکه بذرها کوچک مانده وقدرت جوانه زنی آنها کاهش می يابد ويا اينکه توليد گياهان غيرنرمال(کوتوله) می کند .

علائم بيماری:

علائم بيماری بصورت کوتولگی با لکه های کلروتيک در اطراف رگبرگها وايجاد حالت موزائيکی می باشد(شبيه علائم بيماری های ويروسی ). اين علائم هم دربرگهای اوليه ودر برگهای بزرگتر ديده می شود.درزير برگ پوشش کرکی ديده می شود که به شناسايی سفيدک کرکی کمک می کند. اگردرگياه آ لوده طبق تشکيل شود روبه بالا ست که علامت خوبی برای تشخيص بيماری است. اين قا رچ درگياه سيستميک می شود بنابراین به اندام گل وارد شده و باعث تغيير شکل آن می گردد وحتی پوسته بذر هم سبز می شود. اين بيماری توليد مرگ گياهچه هم می کند. قارچ عامل بيماری یک Oomycetes است که اسپورانجيوفور و اسپورانجيومهای خود را درسطح زيرين برگ ودر شرايط مرطوب تشکيل می دهد.انشعابات اسپورانجيوفور دو شاخه وعمود بر هم هستند ودرانتها به استريگمای سه شاخه(صليبی) ختم می شود ودرروی آنها اسپورانجيوم توليد می شود. اين قارچ توليد Oospore می کند که می تواند جوانه زده و توليد ريسه يا زئوسپور نمايد. Oospore عامل بقای قارچ می باشد و اگر وارد خاک شد ريشه کن کردن آن مشکل است. بيماری بيشترخاکزاد است تا هوا زاد واهميتش بيشتر ازطريق آلودگی ريشه است تا اندامهای هوايی. اگراسپور درخاک باشد وتوليد زئوسپور کند اين زئوسپورها به راحتی جذب منطقه رشد طولی ريشه شده و وارد ريشه می شوند و آلودگی ايجاد می نمايند.

قارچ درگياه جوان (مرحله۸-۶ برگی) به راحتی ايجاد آلودگی سیستمیک کرده و وارد قسمتهای هوای ميشود . برگهای جوان نيز ممکن است بصورت موضعی آلوده شوند و قارچ از طريق روزنه ها وارد برگ شود. برای ايجاد آلودگی اوليه از طريق خاک لازم است که رطوبت خاک اشباع وحساسيت گياه بالا وحرارت خاک پايين(۱۵ درجه سانتيگراد) باشد. اگر حرارت خاک بالا باشد(۲۰درجه سانتيگراد وبالا تر) زئوسپور توليد نمی شود. قارچ عامل بيماری از طریق هیپوکوتیل هم وارد گیاهچه های اولیه می شود وبصورت ريسه درگياه حرکت کرده و در نهايت داخل بذر شده وقسمتهای داخلی آن يعنی گياهچه را آلوده می کند. دربرگ های ريخته شده اُاُسپور فراوان است. Over wintering دربذر و دربقايا بصورتOospre می باشد.

کنترل بيماری:

۱- تناوب طولانی ۱۰-۴ساله.

۲- حذف گياهان آلوده در اويل فصل وسوزاندن آنها.

۳- ضد عفونی بذر با قارچ کشهای سيستميک مثل متالاکسيل (ريدوميل).

۴- ارقام مقاوم و بذر سالم استفاده شود (بهترين روشها).

پوسيدگی سياه ساقه آفتابگردان phytophthora stem Rot یا Black stem Rot

از فارس گزارش شده ولی هم اکنون مقدار آن کم است. عامل آن Phytophthora cryptogea است. اين بيماری به گياه بزرگ آفتابگردان حمله کرده گياه را می شکند و باعث ميشود که طبق گياه بيفتد. پوسيدگی فقط در ساقه ديده ميشود و پوسيدگی ريشه ديده نمی شود. شروع سياه شدن ساقه از هر جای ساقه ممکن است ولی تا جايی که آب ميرسد ادامه می يابد. آب آبياری، آب سيل يا … .با بالا آمدن آب زئوسپورهای قارچ بالا آمده و به ساقه حمله ميکنند. در گلخانه مايه زنی ريشه بيماری ايجاد نکرده است. قارچ هتروتاليک است. قارچ مستقيماً و بدون احتياج به هيچ زخمی وارد ساقه ميشود.

کنترل بيماری :

ارقام مقاوم در درجه اول اهميت قراردارند، کشت خطی و جلوگيری از غرقاب شدن مزرعه و ايجاد زهکش مناسب نيز در کنترل بيماری موثرند.

زنگ آفتابگردان sunflower rust

عامل بيماری قارچ Puccinia helianthi است. اين بيماری از خوزستان، آذربايجان، مازندران و … گزارش شده است. اين زنگ تک ميزبانه است و فقط روی آفتابگردان ديده ميشود. تليوسپورقارچ دوسلولی است و يوریديوسپورهای تک سلولی خاردار دارد. ايسيوم و بازيديوم قارچ ديده نشده است ولی احتمالاً تشکيل ميشوند. در بوشهر و برازجان هم به طور پراکنده ديده شده است زيرا آفتابگردان را در زمستان می کارند و قارچ به هوای مرطوب نياز دارد. اين بيماری در ايران اهميت اقتصادی ندارد ولی مبارزه با ارقام صورت ميگيرد

لکه موجی آفتابگردان sunflower target spot

دوگونه آلترناريا در مناطق مختلف اين بيماری را ايجاد ميکنند Alternaria zinniae و A. helianthi . البته دردنيا بيشتر گونه اول ذکر شده است و در ايران گونه دوم را گزارش کرده اند.

علائم بيماری بصورت لکه های نکروتيک قهوهای رنگ روی برگ ميباشد که ممکن است موجدار باشد و اطراف آن را حلال زرد رنگی پوشيده باشد. اين علامت نشانه خوبی برای تشخيص آلترناريا ميباشد. اسپورهای اين دو گونه کاملاً با هم متفاوتند. اسپورها معمولاً قهوهای و چند سلولی هستند. اين بیماری بذرزاد ميشود بنابراين ممکن است که برگهای اوليه (کوتيلدونها) را نيز آلوده کند. آلترناريا برای توليد و پخش اسپور احتياج زيادی به رطوبت دارد. بنابراين در مناطقی که رطوبت کم است اين قارچ اهميت چندانی ندارد. بيماری در شرايط گرم و رطوبت شديد است. آلودگی شديد برگها باعث ريزش برگ ميشود و اگر به ساقه حمله کند باعث شکسته شدن ساقه ميشود. قارچ در مواد آلی و بقايای گياهی و نيز در بذر باقی ميماند و توسط بذر به مناطق دور انتقال می يابد.

کنترل بيماری :

۱- استفاده از ارقام مقاوم و متحمل بسيار حائز اهميت است.

۲- استفاده از بذر سالم.

۳- از بين بردن بقايای گياهی.

۴- استفاده از سموم (دی تيوکارباماتها مثل زينب، مانب و مانکوزب).

====================

بوته ميري كنجد

پژمردگی آوندی :

عواملی چون Phytorhthora nicotianae، Verticillium dahliae ، Fusarium oxysporum f.sp.sesame باعث ايجاد بيماری می شوند که به تمام اين بيماريها بطور کلی بوته ميری می گويند. البته ورتيسليوم کمتر ديده شده است. فارس ديده شده است که مسئله مهمی می باشد .

قارچ فيتوفترا وارد آوند نمی شود و باعث پوسيدگی ريشه و از پا افتادن بوته ها ميشود، ولی فوزاريوم آوندی است و به ريشه صدمه ی زيادی نمی زند بلکه باعث قهوه ای شدن آوندها ميشود. اين بيماری آوندی شبيه پژمردگی های آوندی پنبه ميشود.

خصوصيات بوته ميری فيتوفترائی نيز شبيه فيتوفترای توتون و تنباکو می باشد. اين قارچ نيز هتروتاليک است و توليد کلاميدوسپورهای زيادی می کند. اسپورانجيوم گرد و پاپيلادار است.

کنترل:
۱- استفاده از ارقام مقاوم بهترين روش مبارزه است.

۲- تنظيم سيستم آبياری. آبياری بايستی بصورت خطی باشد.

۳-برقراری آيش و تناوب.

گل سبز (فيلودی) کنجد

اين بيماری در بيشتر نقاط ايران وجود دارد. تشکيل کلروفيل در اجزای گل و سبز شدن گلبرگها و عدم تشکيل کپسولهای بذر از علايم مهم اين بيماری می باشد. در موقع آلودگی اگر مقداری کپسول نارس در بوته تشکيل شده باشد ترک خورده و بذرشان روی زمين می ريزد ولی بيشتر بذرها در داخل کپسول جوانه زده و ايجاد حالت جارويی در بوته می نمايند. در مواردی اين بوته ها ترشحات صمغ مانندی در روی برگها، ساقه ها و کپسولها توليد ميکند که در ابتدا بيرنگ بوده ولی بعد سياه میشوند.

عامل اين بيماری يک فيتوپلاسما می باشد که سلولهای با قطر ۵۰۰nm به بالا دارند و محدود به آوند آبکشی هستند. اين بيماری دامنه ميزبانی نسبتاً محدودی دارد و از روی تعدادی ديگر از گياهان از جمله کلزا نيز گزارش شده است. اين فيتوپلاسما توسط زنجره Neoaliturus haematoceps منتقل ميشود.

کنترل:

۱- تنظيم تاريخ کاشت. اگر کنجد را زود بکاريم (اواخر خرداد) آلودگی زياد است.

۲- ارقام مقاوم.

۳- مبارزه با ناقل بوسيله سموم سيستميک

=======================

بيماريهای خانواده کدوئيان
علائم اين بيماری که به خانواده ی کدوئيان حمله می کند روی برگها و گاهی روی ساقه ها سبب پيدایش لکه های تقريبا کروی به قطر ۶ الی ۱۰ ميليمتر و به رنگ خاکستری در مرکز و زيتونی در حاشيه با يک هاله متمايل به زرد ظاهر می شود.

نام بيماری:

سپتوريوز کدوئيان

ميزبان:

خانواده کدوئيان

عامل بيماری:

سپتوریا کوکوربيتاسيا روم Septoria cucur bitacearum

علائم:

اين بيماری که به خانواده ی کدوئيان حمله می کند روی برگها و گاهی روی ساقه ها سبب پيدايش لکه های تقريبا کروی به قطر ۶ الی ۱۰ میليمتر و به رنگ خاکستری در مرکز و زيتونی در حاشيه با يک هاله متمايل به زرد ظاهر می شود.

نام بیماری :

آنتراکنوز

ميزبان:

کدوئيان

عامل بيماری:

کالکتريکوم اوليگوکاتومColletorichum oligochaetum

علائم:

علائم روی برگ ها به صورت لکه های کروی در آغاز سبز رنگ پريده با ظاهری روغنی که با مرور زمان از قسمت مرکزی به رنگ قرمز بعد قهوه ای درآمد ه و به طوری که سطح آن از قارچ پوشيده می شود.

بافتهای برگ آلوده خشکيده وشکننده ميشوند.لکه ها می توانند به تنهايی يا اغلب اوقات به هم پيوسته بوده و در افزايش تعداد لکه ها سبب خشکيدن تمامی برگ می شود در ساقه ها سبب پيدايش صدمات شبيه به برگ خواهد بود.لکه های ساقه اغلب به صورت کمربندی ظاهر شده وبدين طريق سبب مرگ قسمت فوقانی خواهد بود. روی ميوه ها سبب پيدايش لکه های کروی کوچک که به تدريج به هم ملحق شده و سطح وسيعی از آن را می پوشانند. اين لکه ها معمولا تيره بوده و در پوست نفوذ کرده و در صورت شرايط مرطوبآسروول های(اندام باردهی) عامل در سطح آن ظاهر می شود .اطراف آسروول اغلب چندین کرک قهوه ای بادو يا سه ديواره عرضی و به طول ۹۰-۱۲۰ ميکرون ظاهر می شوند. کنيدی ها در يک توده ی چسبنده ی صورتی ظاهر شده و تک سلولی بی رنگ تخم مرغی شکل کمی طویلبه ابعاد ۱۹-۱۳*۵-۶ ميکرون می باشد .

پايداری پاتوژن از يکسال ديگر روی بقايای گياهی آلوده يا در خاک یا هم چنين روی بذرها ی حاصل از ميوه های آلوده است.بارندگی يکی از عوامل مهم انتشار بيماری است. رطوبت بالا ودمای اپتيمم ۲۴ از شرايط مساعد بيماری محسوب ميشود.

کنترل:

بهره گيری از بذر سالم يا بذر ضد عفونی شده و سم پاشی گياه با سموم حاوی مس و سموم فاقد مس مانند زينب Zeneb فربامFerbam خانواده کدوئيان به سموم حاوی مس حساسيت دارند.

نام بيماری :

موزائيک خيار

ميزبان:

خيار-کدو خورشتی-طالبی هندوانه-گوجه فرنگی-بادمجان –کرفس –کدو –پياز –توتون وگلهای زينتی.

علائم:

اين بيماری بر روی برگها به صورت لکه های زرد متمايل به سبز به ابعاد مختلف ظاهر می شود گاهی اوقات زود هنگام سبب خشکيدن برگها می شود.

ميوه های آلوده نا صاف نامنظم دارای لکه های زرد خواهند بودکه لکه ها عامل کاهش ارزش تجاری آنان ميباشد. رشد ميزبان در اثر بيماری کاهش يافته و محصول کمتری توليد ميکند. ويروس عامل بيماری توسط شته هايی مانند:آفيس گوسی پسAphis gassypii انتشار می يابد. دمای ۱۷ تا ۲۰ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی بالا از شرايط خوبی بيماریزيايی است.

عامل انتشار بيماری توسط باد وباران به مناطق مختلف انتقال می يابند.

کنترل:

پس از مشاهده علائم از سموم تيرام- زيرام به فاصله۱۰-۷ روز تا زمانی که شرايط آلودگی وجود دارد استفاده شود . بذر ميتواند با بنوميل – تيوفانات – متيل – يا يکی از سموم بالا ضدعفونی شود . ضدعفونی گلخانه با تناوب زراعی ۲ ساله پيشنهاد می گردد.

نام بيماری :

سفيد ک دروغی خيار

عامل بيماری:

پسودوپرونوسپورا کوبن سسPseudoperonospora cubensis

علائم:

طالبی وخيار بيش از هندوانه – کدو – کدو خورشتی مورد حمله اين بيماری قرار ميگيرند.روی برگها لکه های براق روغنی ۱-۲ سانتی متر با حاشيه ی زاويه دار ظاهر می شود. بعد از گذشت چند روز قسمت آلوده زرد شده و می خشکد و به رنگ قهوه ای در می آيد.اگر هوا مرطوب باشد در سطح پائينی برگ کپک خاکستری متمايل به بنفش ظاهر می شود .آلودگی سبب سقط گلها و توقف رشد ميزبان می شود .ميوه ها بطور غير مستقيم بدليل خشک شدن برگها صدمه می بينند.آلودگی در فصل تابستان در صورت بالا بودن رطوبت و در دمای ما بين۱۰ تا ۳۰ درجه سانتيگراد شروع می شود.شرايط مساعد برای رشد قارچ ۱۶ تا ۲۲ درجه سانتيگراد است.

کنترل:

برای مبارزه بايد بقايای آلوده از بين رفته و از آبياری سطح بالای ميزبان ممانعت گردد.از تراکم ميزبان جلوگيری شود در صورت مشاهده ی بيماری هر ۸ روز سم پاشی انجام گيرد و تا زمانی که شرايط بيماری زدايی وجود دارد سم پاشی قطع نشود. سموم پيشنهادی اتيل فوسفيت آلومينيم گياهان آلوده بايد سوزانده شوند.

نام بيماری :

گموز

عامل بيماری:

فوزاريوم اکسيزپورومFusarium oxysporum

علائم بيماری:

در مراحل قبل از ظاهر شدن گلها بيماری سبب زردی وخشکيدی برگها ی تعدادی از ساقه ها می شود. از علائم اين بيماری خروج مواد ترشحی برنگ قهوه ای متمايل به نارنجی از ساقه است.

ميوه ها نيز مورد حمله پاتوژن قرار گرفته و آلودگی از محل اتصال ميوه به سا قه شروع می شود.

در سطح ميزبان مرده يا ميزبانی که شديدا صدمه ديده است کپک سفيد متمايل به صورتی قابل مشاهده است.

انتقال بيماری می تواند توسط بذر نيز انجام گيرد. دمای مناسب بيماريزايی حدود ۲۰ درجه سانتيگراد است.

کنترل:

ضدعفونی بذر با يکی از سموم تيرام و بنوميل صورت می گيرد.

منبع گزارش