امام علي( ع) مظهر عدالت و تقوا و جوانمردي است و حكمت هاي عميق او جلاء دهنده قلب هاست و روح و روان راچون چشمه اي ذلال و شفاف شسته و صفا مي بخشدد . به جان آرامي و به دلها صبوري مي بخشد. و به پنجره روزهاي زندگي كه هر روز باز و بسته ميشوند فروغ جاودانه مي بخشد.

يكي از بزرگترين خدمات در اين راه ترجمه كلام حكمت اميز امام علي(ع) به زبانهاي گو ناگون زنده جهان است تا جهانيان با اين افتخار و عظمت بشري آشنا گردند . كلام او الهام بخش دلهاي پاك و وجدانهاي فهيم است كه شكوه عظمت را مي شناسند. كلام او خط كش ايي است براي شناخت حق وعدالت و عمل به ان.

هر كلام امام علي (ع) سرمشقي است كه چگونه انسان بودن را به انسانها مي اموزد. كلام او روشنايي بخش زندگي و دلهايي است كه زنداني خودخواهي خويش نيستند و در نقاشي زيباي زندگي و سرنوشت نقشي دارند و نمايي درخشان را ترسيم مي نمايد.

هركه را از دنيا غمي در دل است و در بن بستي سرگردان و نالان است كلام پرنور او را بكاود تا مرهم ايي بر دلش باشد و نوري كه راه و رسم و زيستن را به او در شبهاي ظلماني نشان دهد.كلام او نجات بخش و اميد افرين بشريت پريشان است.... مولف
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
حكمت هاي امام علي (ع)

امام علي (ع) در حكمت 333 نهج‌البلاغه كه يك حكمت علمي و اجتماعی است در اين خصوص می‌فرمايد:

وَ قَالَ [عليه السلام] فِى صِفَةِ الْمُؤْمِنِ الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِى وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِى قَلْبِهِ أَوْسَعُ شَيْ‏ءٍ صَدْراً وَ أَذَلُّ شَيْ‏ءٍ نَفْساً يَكْرَهُ الرِّفْعَةَ وَ يَشْنَأُ السُّمْعَةَ طَوِيلٌ غَمُّهُ بَعِيدٌ هَمُّهُ كَثِيرٌ صَمْتُهُ مَشْغُولٌ وَقْتُهُ شَكُورٌ صَبُورٌ مَغْمُورٌ بِفِكْرَتِهِ ضَنِينٌ بِخَلَّتِهِ سَهْلُ الْخَلِيقَةِ لَيِّنُ الْعَرِيكَةِ نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ وَ هُوَ أَذَلُّ مِنَ الْعَبْدِ .

و درود خدا بر او، فرمود: (در توصيف مؤمن فرمود) شادى مؤمن در چهره او، و اندوه وى در دلش پنهان است، سينه اش از هر چيزى فراخ تر، و نفس او از هر چيزى خوارتر است. برترى جويى را زشت، و رياكارى را دشمن مى شمارد، اندوه او طولانى، و همت او بلند است، سكوتش فراوان، و وقت او با كار گرفته است، شكر گزار و شكيبا و ژرف انديش است. از كسى در خواست ندارد و نرم خو و فروتن است، نفس او از سنگ خارا سخت تر اما در ديندارى از بنده خوارتر است.



http://jklmc.persiangig.com/Flauwer/B100p.JPG






امام علي (ع) در حكمت 319 نهج‌البلاغه كه يك حكمت اقتصادي است در اين خصوص می‌فرمايد:


وَ قَالَ [عليه السلام] لِابْنِهِ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِيَّةِ يَا بُنَيَّ إِنِّى أَخَافُ عَلَيْكَ الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ .


و درود خدا بر او، فرمود: (به پسرش محمد حنفيه سفارش كرد) اى فرزند! من از تهيدستى بر تو هراسناكم، از فقر به خدا پناه ببر، كه همانا فقر، دين انسان را ناقص، و عقل را سرگردان، و عامل دشمنى است.


خدایا آبرويم را با بی‌نيازی نگهدار و با تنگدستی شخصيت مرا لکه دار مفرما که از روزی خواران تو روزی خواهم و از بدکاران عفو و بخشش طلبم! مرا در ستودن آن کس که به من عطائی فرمود موفق فرما و در نکوهش آن کس که از من دريغ داشت، در صورتی که در پشت پرده اختيار هر بخشش و دريغی در دست توست و تو بر همه چيز توانائی.

اعتدال در دشمنی