تاریخ: یکشنبه 13 شهریور 1390 - 02:07 عنوان: عرض تسليت به خانواده محترم آقاي حسين اسلامي و به ساوجي ها
مدیر انجمن
عضو شده در: 30 بهمن 1388 پست: 2274
امتياز: 60455
عرض تسليت به خانواده محترم و بزرگوار آقاي حسين اسلامي و به همه ساوجي هاي محترم و گرامي
با تاثر فراوان درگذشت آقاي حسين اسلامي را به خانواده عزيز و محترم ايشان و همه ساوجي هاي محترم و عزيز تسليت عرض مينمايم . با تاسف و تاثر فراوان از اين واقعه كه ايشان چه زود همشهري هاي خود را وداع نمود ......و جاي ايشان در شهر ما و در ميان همه همشهري هاي خود، خالي است. براي روح زحمت كش و فداكار و از خود گذشته ايشان رحمت و محبت فراوان الهي را از خداوند طلب مي نمايم و روحش شاد باد...... مولف
چند خطي هم از نشريات در باره اين بزرگوار محترم...........
-------------------------------------------------------------------
'حسين اسلامي' نماينده ساوه در مجلس درگذشت
تهران- 'حسين اسلامي' نماينده مردم ساوه و زرنديه در مجلس شوراي اسلامي صبح امروز بر اثر سكته قلبي درگذشت. به گزارش خبرنگار پارلماني ايرنا، مرحوم اسلامي نماينده مردم ساوه و زرنديه و سخنگوي كميسيون اصل 90 مجلس متولد سال 1345 بود كه در سال 1386 با كسب 41 هزار و 634 راي به مجلس هشتم راه يافت. وي در مجلس هفتم نيز حضور داشت .مرحوم اسلامي دانشجوي دكتراي فلسفه بود و به زبان هاي فرانسه، انگليسي و عربي آشنايي داشت و قبل از ورود به مجلس رياست اداره عقيدتي سازمان هوافضا را بر عهده داشت. نماينده ساوه در مجلس صبح امروز در ساعت 9:30 بر اثر سكته قلبي در بيمارستان شهيد چمران درگذشت.
کد:
http://irna.ir/NewsShow.aspx?NID=30546031
------------------------------------
زندگي نامه مرحوم حسين اسلامي نماينده فقيد ساوه و زرنديه
ساوه- مرحوم 'حسين اسلامي' نماينده فقيد ساوه و زرنديه و سخنگوي كميسيون اصل 90 مجلس شوراي اسلامي متولد سال 1345 در روستاي سرحد از توابع شهرستان ساوه بود.
آن مرحوم در دوره هفتم مجلس از حوزه انتخابيه ساوه و زرنديه وارد خانه ملت شد و در طول دوره فعاليت كاري در مجلس منشا خدمات گسترده و ارزنده اي در سطح ملي و حوزه انتخابيه بود و به عنوان نايب رييس كميسيون اصل نود در مجلس هفتم انتخاب شد.
وي همچنين در فراكسيونهاي اصولگرايان، كارگري، فرمانداري هاي ويژه، سرمايه گذاري، ورزشي، مناطق ويژه اقتصادي، گروه دوستي پارلمانهاي ايران - تايلند، ايران - كامبوج و ايران - سريلانكا و كميسيون هاي تدوين طرح نظارت بر نمايندگان مجلس شوراي اسلامي عضويت داشت. وي در انتخابات دوره هشتم مجلس شوراي اسلامي نيز شركت و در سال 1386 با كسب 41 هزار و 634 راي به مجلس هشتم راه يافت و به عنوان سخنگوي كميسيون اصل 90 انتخاب شد.
مرحوم اسلامي دانشجوي دكتراي فلسفه بود و به زبان هاي فرانسه، انگليسي و عربي آشنايي داشت و قبل از ورود به مجلس رياست اداره عقيدتي سازمان هوافضا را بر عهده داشت. آن مرحوم پيش از اين به علت عارضه به بيماري، چند روزي را در بيمارستان به سر برد ولي هفته گذشته در جلسات علني مجلس حضور يافت. وي از حدود سه ماه قبل به دليل جراحات ناشي از دوران هشت سال دفاع مقدس تحت درمان قرار گرفت و مدتي نيز در بيمارستانهاي داخل و خارج از كشور مشغول درمان بود. مرحوم اسلامي كه از جانبازان جنگ تحميلي و از خانواده شهدا بود، صبح وز شنبه بر اثر سكته قلبي در بيمارستان شهيد چمران تهران دار فاني را وداع گفت.
'مرتضي خرمشاهي' مدير دفاتر مرحوم اسلامي روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار داشت: اسلامي از خردادماه جاري دچار كمبود پلاكت خون ناشي از عوارض شيميايي دوران جنگ تحميلي شد و از ناحيه طحال با مشكل مواجه شد.
وي اظهار داشت: مرحوم اسلامي چند روز پيش به علت وخامت حال جسمي ، در بيمارستان شهيد چمران تهران بستري شد كه در نتيجه پزشكان مجبور به خارج كردن طحال وي شدند.
خرمشاهي گفت: آن محوم صبح امروز دچار نوسان فشار خون و سكته قلبي شد و دار فاني را وداع گفت.ك/2
7337/686/559
انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا) / کد خبر 30546442
مراسم تشييع و خاکسپاری پيکر حجت‌الاسلام حسين اسلامی، نماينده ساوه و زرنديه فردا برگزار می‌شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجويان ايران (ایسنا) – منطقه مرکزی، مراسم تغسيل پيکر نماينده ساوه و زرنديه در حال حاضر در بهشت زهرا (س) در حال انجام است و فردا (يک‌شنبه) جهت تشييع و خاکسپاری در امام‌زاده علی‌اصغر (ع) ساوه، به اين شهر منتقل خواهد شد
گفتنی است، حجت‌الاسلام حسين اسلامی نماينده مردم ساوه و زرنديه در مجلس شورای اسلامی صبح امروز (شنبه) در بيمارستان شهيد چمران تهران درگذشت.
اسلامی که از چند روز گذشته به دليل ناراحتی قلبی در بيمارستان شهيد چمران تهران بستری بود، سرانجام امروز (شنبه) در اثر ايست قلبی دار فانی را وداع گفت.
گفتنی است، حجت‌الاسلام حسين اسلامی که از جانبازان جنگ تحميلی و از خانواده شهدا بود، در دوره‌های هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی نماينده منتخب مردم شهرهای ساوه و زرنديه در اين مجلس بود.
منبع گزارش
خبرنگار جام جم آنلاين با موبايل اين نماينده مجلس تماس گرفت كه مسئول دفتر وي در اين رابطه گفت: اسلامي از روز پنجشنبه در بيمارستان شهيد چمران تهران بستري شد و بلافاصله به اتاق «سي سي يو» منتقل گرديد اما ساعت 5 صبح امروز شنبه دارفاني را وداع گفت.مسئول دفتر اين نماينده درخصوص مراسم خاكسپاري اين نماينده فقيد، گفت
: آقاي اسلامي قبلا وصيت كردند كه بعد از فوت، وي را در ساوه به خاك بسپارند و حتي روز چهارشنبه كه اينجانب به اتفاق آقاي اسلامي از ساوه عازم تهران بوديم مجددا تاكيد كرد كه چنانچه فوت كرده وي را در ساوه به خاك بسپاريم. پيكر اين نماينده پس از تشييع مقابل مجلس شوراي اسلامي به حوزه انتخابيه اش منتقل خواهد شد.
پس از سالها تحمل عوارض جنگ تحميلی؛
روحانی جانباز در جوار حق آرام گرفت
خبرگزاری رسا ـ روحانی جانباز در خانه ملت، به دليل کمبود پلاکت خون ناشی از عوارض شيميايی دوران جنگ تحميلی، دعوت حق را لبيک گفت.نماينده مردم ساوه و زرنديه در فراکسيونهای اصولگرايان، کارگری، فرمانداری های ويژه، سرمايه گذاری، ورزشی، مناطق ويژه اقتصادی، گروه دوستی پارلمانهای ايران - تايلند، ايران - کامبوج و ايران - سريلانکا و کميسيون های تدوين طرح نظارت بر نمايندگان مجلس شورای اسلامی عضويت داشت. وی که خود جانباز دفاع مقدس و از خانواده شهدا بود سه ماه قبل به دلیل جراحات ناشی از دوران هش سال دفاع مقدس بستری شده و مدتی نيز در بيمارستانهای داخل و خارج از کشور تحت درمان قرار داشت. بر اين اساس رئيس مجلس شورای اسلامی با صدور بيانيه ای فقدان اين روحانی مجاهد را از مجلس به خانواده معظم جانباز دفاع مقدس حجت الاسلام اسلامی تسليت گفت.
متن اين بيانيه به شرح زير است:
انالله و انا اليه راجعون
تقدير الهی اين چنين رقم خورد که مجلس دوره هشتم در آخرين سال فعاليت خود در سوگ نماينده شهرستان ساوه و زرنديه مرحوم مغفور حضرت حجت‌الاسلام و المسلمين جناب آقای حسين اسلامی بنشيند.اين شخصيت ارزشمند که سالها منشأ آثار فراوانی گرديده‌اند همواره مسئوليت‌های محوله را با درايت و دلسوزی مديريت نمود و بحمدالله کارنامه خوبی از خود به جای گذاشت اما به تقدير الهی مجلس شورای اسلامی از خدمات وجود اين نماينده کوشا و بااخلاص محروم شد.
اينجانب فقدان آن برادر عزيز را به اقشار مختلف مردم شريف ساوه و زرنديه و به‌ويژه خانواده معزز ايشان تسليت عرض نموده و از درگاه ايزد منان برای آن مرحوم غفران الهی و برای بازماندگان صبر و اجر مسئلت دارم. /955/پ201/ج
منبع گزارش
تاریخ: سه‌شنبه 15 شهریور 1390 - 17:35 عنوان: پاسخ به «عرض تسليت به خانواده محترم آقاي حسين اسلامي و به ساوجي ها»
همكار در ساوه‌سرا
عضو شده در: 26 مهر 1389 پست: 1302
امتياز: 33700
و البته باید گفت مراسم تشییع و شاید بهتر بگم آخرین وداع مردم با بصیرت ساوه ای با نماینده ی دلسوزشان واقعا با شکوه بود والبته درخور این شهید، مبارز، انقلابی،ولایتمدار بود.
Chemische Angriffe und Bomben gegen Menchen im Iran als Mennchenrechtsverletzung
Chemiche Angriffe und Bomben als Kriminelle Handlung gegenüber betroffene Opfern
Iranische Literatur über Problematik: Chemische Angriffe und seine Schaden für Menschheit
جرايم جنگي رژيم صدام و همكاران غربي اش :
حملات و بمبارانهاي شيميايي عليه رزمندگان ايراني و شهروندان غير نظامي
با شهادت هر جانباز شيميايي برگي بر جرايم جنگي رژيم صدام و همكاران غربي اش افزوده ميشود. بطور مثال اقاي شهيد حسين اسلامي نماينده سابق ساوه نيز يكي از اين جانبازاني است كه روزهاي زيادي از شهادت ايشان نمي گذرد.ايشان نمونه اي از هزاران قرباني حملات و بمب بارانهاي شيميايي است. هزاران قرباني نظامي و غير نظامي با اين سرنوشت روبرو هستند.
آقاي حسين اسلامي نيز يكي از شهدا و قربانيان تهاجمات شيميايي بودند كه ديگر در ميان ما نيستند. ايشان با سن 45 ( چهل و پنج سالگي كه در دنياي امروز سني نيست )از ما وداع كردند.اگر ايشان قرباني حملات شيميايي نشده بود شايد ميتوانست تا سن هشتاد و يا نود زندگي كند و علاوه بر سرپرستي خانواده اش به عنوان شهر وندي به شهر و مردمش و كشورش بيشتر خدمت نمايد. با اين حساب 40 يا پنجاه سال عمر نماينده ساوه بعلت جرايم جنگي رژيم صدام، سهل انگاري بازرسان و كارشناسان سازمان ملل ، سهل انگاري مسئولان كنوانسيون هاي حقوق بشر جهان، نفع و سود طلبي مادي شركت هاي غربي شريك جرم از ايشان ، خانوادشان، شهر ساوه و كشورمان گرفته ونابود شد.
از اولين حمله اي كه در ايران رخ داد تمامي كنوانسيون هاي حقوق بشر مسئوليت اين فجايع را به عهده دارند و از زير ش هم نميتوانند شانه خالي كنند. زيرا مسئله حقوق بشر يعني حقوق اوليه انسانهاست كه با حملات شيميايي خدشه دار شده است .بر اساس عقل رژيم صدام و شركت هاي غربي همكار صدام در اين حوادث عامل بوده و هستند و اينگونه نيست كه با مرگ صدام پرونده مختومه اعلام شود. با اين حساب مي بينيم سازمان ملل و همه كنوانسيون هاي حقوق بشر با وجود اگاهي كامل از اولين حمله شيميايي صدام به ايران نصف مسئوليت را از ان زمان بر عهده داشته و دارند. زيرا اين سازمانها براي همين موجوديت دارند تا از حقوق انسانها و حقوق بشرحمايت و دفاع كنند و ياجلو جرايم جنگي را در هر جايي بگيرند و تبعيضي نسبت به هيچ مليتي روا ندارند. در حالي كه مي بينيم در مورد ايران تبعيض هاي فرواني رخ داد و ميدهد و حقوق بشرو حقوق انساني جانبازان و قربانيان غير نظامي هنوزتوسط سازمان ملل و سازمان هاي حقوق بشر بطور جدي مطرح نمي شود و تكليف خسارات ، اسيب هاي مالي و جاني دراز مدت اين وقايع روشن نشده.
لازم است سازمان ملل به اين امر واقف باشند كه با نديده گرفتن واقعيت يك واقعيت ناپديد نمي شود. زيرا كتابها و گزارشات بسيار زيادي در اين باره در ايران عليه كاربرد مواد شيميايي نوشته شده و بخشي از ان نيز گزارشاتي در باره قربانيان حملات شيميايي عليه ايران و شهروندان ايراني است كه باترجمه فجايع حملات شيميايي و بمبارانها ي شيميايي رخ داده در ايران صورت قضيه را جدي تر خواهد كرد و اين اخبار ناگفته و به عمد ناديده شده در مورد قربانيان ايران مانند وقايع ويتنام براي مخاطبان غربي بطور حتم جالب و شنيدني خواهد بود و با روشن شدن اين فجايع افكار عمومي جهان مظلوميت ايران و ايرانيان برهمگان روشن خواهد شد . اگر كارشناسان سازمان ملل و كنوانسيون هاي حقوق بشر از شروع اين حملات شيميايي كار خودرا درست انجام داده بودند و اين روند را متوقف كرده بودند شايد ميزان شمار قربانيان حملات شيميايي ايران بسيار كمتر از اين امارهايي بود كه در حال حاضر وجود دارد و جان بسياري از انسانها نجات يافته بود و ميزان بيماران تهاجمات شيميايي به مقدار فعلي نبود. شوراي امنيت سازمان ملل سالها شاهد كشته شدن ايرانيان توسط سلاحهاي شيميايي رژيم صدام و همكاران غربي اش بود ند و در اين باره اقدامات بازدارنده جدي بعمل نياورد ........ مولف
------------------------
کتابشناسی خطرات سلاحهای شيميايی
درباره منع استفاده از سلاحهاي شيميايي، اثرات جبران‌ناپذير استفاده از اين سلاح‌ها و شهدا و جانبازان شيميايی تاكنون كتاب‌هاي بسياري منتشر شده است.
اولين قرارداد بين‌المللی برای محدودسازی استفاده از سلاحهای شيميايی به سال 1675 ميلادی برمی‌گردد. هنگامی که فرانسه و آلمان با امضای موافقتنامه‌ای در استراسبورگ درباره ممنوعیت کاربرد گلوله‌های سمی به توافق رسيدند.
دويست سال بعد در سال 1874«کنوانسيون بروکسل درباره حقوق و قوانين جنگ» کاربرد سموم یا سلاحهای سمی و نيز سلاح‌ها، پرتابه‌ها و موادی را که باعث مصدوميت و رنج غيرمعمول می‌شود، ممنوع اعلام کرد. پيش از پايان قرن نوزدهم و در سال 1899 کنفرانس بين‌المللی صلح در لاهه برپا شد و منجر به امضای موافقتنامه‌ای در ممنوعيت استفاده از پرتابه‌های جنگی محتوی گاز سمی گرديد.
با وجود اين سه توافقنامه بين‌المللی، در طول جنگ جهانی اول (1918-1914) جهان شاهد هولناک‌ترين کشتارهای ناشی از کاربرد سلاحهای شيميايی بود. تلفات بی‌شمار و حملات وسيع شيميايی با به‌کارگيری شيوههای نوين کاربرد گازها و مواد سمی مهلک و ناتوانکننده در اين جنگ باعث بروز نگرانی‌های عميقی در سطح جهان و منجر به انعقاد يکی از معروف‌ترين معاهدات بين‌المللی عدم کاربرد سلاحهای شيميايی يعنی «پروتکل 1925» ژنو شد که در آن کاربرد گازهای خفه‌کننده، سمی يا ساير گازها و نيز شيوههای جنگ ميکروبی منع شده است. اکثر کشورهای جهان از جمله ايران و عراق اين پروتکل را امضا کردند.
پس از نزديک به 20 سال مذاکرات فشرده در «کنفرانس خلع سلاح» سرانجام متن نهايی کنوانسيون سلاحهای شيميايی نيز در سال 1992 آماده و مورد توافق اعضا واقع شد. اين کنوانسيون در 13 ژانويه 1993 طی مراسمی در پاريس به امضای 130 کشور جهان و سپس به امضای دبيرکل سازمان ملل رسيد.
از زمان امضا شدن کنوانسيون سلاحهای شيميايی تا لازم‌الاجرا شدن آن (1997-1993) مسووليت فراهم‌نمودن ساز و کارهای اجرايی شدن کنوانسيون و چگونگی آن به عهده کميسيون مقدماتی بود که در لاهه استقرار داشت. با لازم‌الاجرا شدن کنوانسيون در سال 1997 مسووليت حسن اجرای مفاد کنوانسيون از جمله برنامه‌های راستی‌آزمايی و بازرسی‌ها و آموزش بازرسان و سایر امور اجرايی کنوانسيون به عهده سازمانی تحت عنوان سازمان منع سلاحهای شيميايی OPWC گذاشته شد که مقر آن در شهر لاهه هلند بوده و محل دائمی اجلاس‌های ساليانه و ساير اجتماعات رسمی کشورهای عضو کنوانسيون است.
تهاجم ارتش متجاوز صدام به جمهوری اسلامی ايران در 31 شهریور ماه 1359 منجر به اشغال بخش‌هايی از خاک ايران در طول ماه‌های اوليه جنگ گرديد. با تجديد قوای نيروهای رزمنده و آغاز عمليات آفندی عليه ارتش صدام به تدریج سرزمين‌های اشغال‌شده آزاد شد که اوج آن حماسه خرداد 1361 و آزادسازی خرمشهر بود. پس از آن سلسله عمليات نظامی موفقيت‌آميزی انجام شد که ضمن کشاندن جبهه نبرد به خاک دشمن، تهديدی جدی برای نقاط استراتژيک درون خاک عراق از جمله بندر مهم و سوق‌الجيشی بصره و جزاير نفت‌خیز مجنون در جنوب و ارتفاعات مهم کردستان عراق به شمار می‌رفت.
در چنين شرايطی و با تغيير موازنه نظامی جنگ به سود ايران، ارتش بعثي صدام که خود را در آستانه سقوط می‌ديد به يکی از پليدترين جنايات جنگی تاريخ معاصر دست زد و برای اولين بار پس از جنگ اول جهانی به کاربرد وسيع سلاحهای شيميايی عليه رزمندگان و مردم بی‌دفاع ايران روی آورد. هرچند در طول سال‌های 1359 تا 1362 ارتش عراق در جبهه‌های غرب و ميانی به صورت محدود از سلاحهای شيميایی استفاده کرده بود، اما وسيع‌ترين حملات شيميايی در طول عمليات خيبر (اسفند 1362در جزاير مجنون)، عمليات بدر (اسفند 1363در جزاير مجنون)، عمليات والفجر 8 (بهمن 1364تا فروردين 1365در فاو)، کربلای 4 و 5 و 8 (دی ماه 1365تا فروردين 1366در شرق بصره و شلمچه)، والفجر 10 (اسفند 1366و فروردين 1367در کردستان عراق و حلبچه) و تک‌های متعدد ارتش صدام از فروردين 1367تا پایان جنگ (مرداد 1367) و در جبهه‌های مختلف اتفاق افتاد.
در همين شرايط و برای اولين بار، رژيم صدام از سلاحهای شيميايی عليه مردم غيرنظامی در مناطق مسکونی ايران و کردستان عراق استفاده کرد که منجر به شهيد و مصدوم شدن هزاران نفر از مردم بی‌دفاع شد.
بيمارستان‌ها و مراکز درمانی نيز از حملات شيميايی رژیم صدام مصون نماندند. دو نمونه از بارزترين اين جنايات عبارتند از: بمباران شيميايی بیمارستان صحرایی حضرت فاطمه (س) در آبادان (ششم و هشتم اسفند 1364)، بمباران شيميايی بيمارستان صحرايی 528 سومار (دهم دی ماه 1365). آمارهای اوليه شهدا و مصدومان اين حملات به تدريج افزايش يافت. چند تن از پزشکان متخصص و اساتيد جراحی نيز به شهادت رسيدند.
رژیم صدام همچنين در ماه‌های پايانی جنگ به صورت رسمی تهديد کرد که شهرهای بزرگ ايران از جمله تهران را با موشک‌های مجهز به کلاهک شيميايی مورد حمله قرار خواهد داد. با تداوم اين تهديدها برنامه‌هايی برای دفاع غيرنظامی و آموزش مردم در مقابل حملات شيميايی احتمالی به اجرا درآمد.
به دنبال شدت يافتن کاربرد سلاحهای شيميايی توسط رژيم عراق و به درخواست رسمی جمهوری اسلامی ايران اولين گروه حقيقت‌ياب سازمان ملل متحد متشکل از چهار کارشناس برجسته سلاحهای شيميايی از کشورهای سوئد، استراليا، اسپانيا و سوئيس در اسفند ماه 1362 (مارس 1984) به دستور دبيرکل سازمان ملل به ايران اعزام شدند. اين هيئت در مدت اقامت خود در ايران ضمن معاينه مصدومين و نمونه‌برداری از مناطق آلوده و مشاهده بمبهای شيميايی منفجر نشده گزارش رسمی خود را تسليم شورای امنيت کردند.
در اين گزارش به صراحت کاربرد گاز خردل و عامل اعصاب (تابون) عليه رزمندگان ايرانی مورد تائيد قرار گرفت.
شورای امنيت نيز با صدور بيانيه‌ای بدون ذکر نام عراق به عنوان به کار برنده سلاح شيميايی، طرفين جنگ را به پايبندی به پروتکل 1925 ژنو دعوت کرد. صدور بيانيه الزام‌آور نبود و بدون ذکر نام کشور خاطی، هيچ تاثيری بر ادامه روند جنايات جنگی رژیم صدام نداشت. در ماه‌های بعد به ويژه در اسفند ماه 1363(در عمليات بدر و در جزایر مجنون) و نيز در عمليات والفجر 8 (در بهمن ماه 1364 تا فروردین 1365) ارتش صدام در مقياس وسيع‌تری از انواع سلاحهای شيميايی استفاده کرد.
به درخواست رسمی جمهوری اسلامی ايران، دبيرکل سازمان ملل مانوئل دومنیگوئز (يکی از چهار کارشناس قبلی) را مامور معاينه مصدومين شيميايی ايران که در بيمارستانهای اروپايی بستری بودند کرد. بدين‌ترتيب دومين گزارش کارشناسی که در آن کاربرد سلاح شيميايی عليه ايران تائيد شده بود، در آوريل 1985 توسط دبيرکل سازمان ملل به شورای امنيت تسليم شد.
سومين گروه کارشناسی سازمان ملل به دنبال حملات وسيع شيميايی عراق در منطقه فاو (عملیات والفجر 8) در مارس 1986 (اسفند ماه 1364) به ایران اعزام شد. اين هيئت ضمن مصاحبه با تعداد زيادی از مصدومين شيميايی در بيمارستانهای اهواز و تهران از جمله تعدادی از اسرای عراقی که با صراحت به کاربرد سلاح شيميايی توسط رژيم صدام اعتراف کردند، گزارش مفصلی مبنی بر کاربرد گاز خردل و اعصاب عليه رزمندگان ايران را به دبيرکل ارائه کردند که در 16 مارس 1986 به شورای امنيت تسليم گرديد. با انتشار اين گزارش و نيز انعکاس وسيع تصاوير مربوط به مصدومين شيميايی ايران که برای معالجه در بيمارستانهای اروپایی از جمله انگليس، بلژيک، آلمان، هلند، سوئد و اسپانيا بستری بودند و نيز تحت تاثير افکار عمومی جهان، شورای امنيت در بیانيه 21 مارس 1986 به ناچار و برای اولين بار از عراق به عنوان به کار برنده سلاح شيميايی عليه ايران نام برد. اما همچنان از صدور قطعنامه و اقدام عملی عليه اين جنايت جنگی امتناع ورزيد.
فروردين ماه 1366 و در منطقه عملياتی کربلای 8 (شرق بصره) عراق اقدام به حملات سنگين شيميايی با گازهای کشنده اعصاب کرد. در اين حملات به صورت وسيع از عامل مهلک «سارين» استفاده شد. همچنين برای اولين بار در طول جنگ از موشک‌های کاتيوشای حاوی گازهای اعصاب عليه اهداف مختلف از جمله «مرکز تصفيه آب خرمشهر» استفاده شد و اکثر کارگران آن تصفيه‌خانه که از اهالی بومی منطقه بودند به شهادت رسيده يا مصدوم شدند. در ابتدای سال 1366همچنين مناطق وسيعی در کردستان عراق و ايران مورد حملات شيميايی واقع شد. لذا چهارمين گروه کارشناسی سازمان ملل در ارديبهشت 1366 به ايران سفر کردند و ضمن تاکيد بر کاربرد سلاح شيميايی عليه غيرنظاميان جزئياتی را از وضعيت تاسف‌بار زنان و کودکان مصدوم بيان نمودند.
به دنبال آن شورای امنيت در بيانيه 14 می 1987(25 اردیبهشت 1366) از ادامه و تشديد کاربرد سلاح شيميايی توسط عراق عليه ايران به ويژه غيرنظاميان ابراز نگرانی کرد، اما همچنان هيچ اقدام عملی برای متوقف ساختن جنايات ارتش متجاوز صدام صورت نپذيرفت.
رژيم صدام بدون هيچ مانعی به حملات شيميايی خود ادامه داد تا آنجا که در مقابل ديدگان جهانيان يکی از شرم‌آورترين جنايات جنگی در هفتم تير ماه 1366 رخ داد. با بمباران شیمیایی شهر سردشت هزاران نفر از زنان و کودکان و مردم غيرنظامی اين شهر هدف گاز ناتوانکننده خردل قرار گرفتند. چگونگی اين حادثه به اطلاع شورای امنيت سازمان ملل رسيد. اما هيچ هيئت کارشناسی برای بررسی این حادثه اعزام نشد و متعاقب عملیات والفجر 10 در جبهه‌های شمالغرب و شکست جبران‌ناپذیر ارتش بعثي صدام، جنایتی بزرگتر رقم زده شد و این ارتش شهر حلبچه و مناطق اطراف آن را با بی‌سابقه‌ترین حملات شیمیایی قرار داد.
طبق آمارهای رسمی که به همراه تصاویر مصدومین و شهدای فاجعه حلبچه به شورای امنيت ارسال شد، در اين فاجعه حدود پنج هزار نفر شهيد و بيش از هفت هزار نفر مصدوم شدند. مقامات کشورمان جزييات اين حادثه را به اطلاع سازمان ملل رسانده و به طور رسمی درخواست اعزام تيم تحقيق کردند. اما شورای امنيت به اين بهانه که حادثه در داخل خاک عراق رخ داده است، از بررسی موضوع خودداری کرد. با اين حال دبير کل سازمان ملل تصميم گرفت کارشناس پزشکی برگزيده خود، دومنيگوئز را دوباره به ايران اعزام نمايد. وی از ايران و عراق (بغداد و سليمانيه) بازديد و مجددا کاربرد وسيع گازهای اعصاب و خردل را به ويژه عليه غيرنظاميان تائيد کرد.
به دنبال انتشار وسيع اخبار فاجعه حلبچه توسط رسانه‌ها و مطبوعات در سراسر جهان و بازديد خبرنگاران خارجی از منطقه و مشاهده اجساد زنان و کودکان و مردم بی‌دفاع و فشار افکار عمومی و خشم و انزجار مردم کشورهای مختلف جهان از اين جنايت، شورای امنيت سرانجام طرح قطعنامه‌ای را که توسط جمهوری فدرال آلمان، ايتاليا و ژاپن تهيه شده بود، مورد بررسی قرار داد و در تاريخ 9 می 1988 (19 ارديبهشت ماه 1367) و در جلسه شماره 2812 خود قطعنامه 612 را به اتفاق آرا تصويب کرد. با گذشت چهار سال از گزارش‌های رسمی بازرسان سازمان ملل در تائيد کاربرد سلاح شيميايی توسط رژيم عراق، اين قطعنامه اولين قطعنامه سازمان ملل در اين باره بود. اما در اين قطعنامه نيز کوچک‌ترین ذکری از نام عراق به عنوان به کار برنده سلاحهای شيميايی نشد، ضمن اينکه هيچ اقدام عملی بازدارنده‌ای نيز در اين قطعنامه مطرح نگرديد.
با تداوم حملات شيميايی و به درخواست جمهوری اسلامی ايران تيم‌های کارشناسی سازمان ملل دو بار در جولای 1988 (تيرماه 1367) و اوت 1988 (مرداد ماه 1367) از مناطق جنگی ايران و عراق بازديد و دو گزارش رسمی ديگر مبنی بر تائيد کاربرد سلاحهای شيميايی توسط رژيم بعثي صدام منتشر کردند.
با ارسال گزارش بازرسان سازمان ملل به شورای امنيت و تاثر جامعه جهانی از قربانی شدن هزاران نفر از مردم بی‌گناه با سلاحهای غيرانسانی شيميايی، شورای امنيت مجبور به اقدام عليه جنايات رژيم بعث صدام شد. شورای امنيت در تاريخ 26 اوت 1988 (4 شهريور ماه 1367) و در جلسه شماره 2825 طرح قطعنامه‌ای را که توسط آلمان، ايتاليا، ژاپن و انگلستان پيشنهاد شده بود، تحت عنوان قطعنامه 620 تصويب کرد و در آن برای اولين بار از ايران به عنوان قربانی سلاحهای شيميايی در جنگ نام برده شد و خواستار کنترل صادرات مواد شيميايی مورد استفاده در ساخت سلاح شيميايی و نيز واکنش سريع در مقابل کاربرد اين سلاح‌ها در آينده گرديد. اما چه سود که اين قطعنامه پس از پايان جنگ صادر شد.
با گذشت سال ها از فاجعه کاربرد سلاحهای شيميايی در جنگ عليه ايران، هنوز پيامدهای انسانی و زيست‌محيطی کاربرد اين سلاحهای سمی تهديدی جدی برای سلامت قربانيان و محيط زيست منطقه به شمار می‌رود و دهها هزار نفر از قربانيان اين سلاح‌ها در کشور ما هنوز از عوارض و صدمات مزمن ناشی از به کارگيری سلاحهای ممنوعه شيميايی و سمی رنج می‌برند.
مهم‌ترين کتاب‌هایی که تاکنون درباره سلاحهای شيميايی و شهدا و جانبازان شيميايی در ايران و خارج از ايران منتشر شده‌اند، عبارتند از:
ـ آسيی‍ب ب‍دن‍ی در جنگ خردل گ‍وگ‍ردی/ ن‍وي‍س‍ن‍ده ح‍سيی‍ن الي‍اس‍ی / مرکز اطلاع‌رسانی و خدمات علمی جهاد سازندگی.
ـ بمباران شيميايی و ن‍ح‍وه مقابله با آن/ ن‍وي‍س‍ن‍ده م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ب‍اق‍ری‌ن‍س‍‍ب ش‍ربي‍ان‍ی؛ م‍ق‍دم‍ه از ن‍وری / کتابفروشی امير يزدانی (تبريز) / 1360.
ـ جنگ شيميايی و پيشگيری و درمان آس‍يب‌ه‍ای ناشی از آن/ ترجمه و ت‍الي‍ف علی ن‍وری / جهان دان‍ش / 1363.
ـ تحولات يکساله جنگ تحميلی در مطبوعات جهان (شهريور 63 - شهريور 64) / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، واحد تبليغات و انتشارات / 1364.
ـ بمباران شيميايی شهرها / ارتش جمهوری اسلامی ايران، سازمان عقيدتی سياسی / 1364.
ـ سلاحهای شيميايی، ميکربی و هستهای و راههای مقابله با آن / همايون توانا و شهريار نيک فرجام / الموت / 1364.
ـ سلاحهای شيميايی/ مصطفی ش‍ه‍رام / نشاط (اصفهان) / 1364.
ـ شيوههای مقابله با سلاحهای شيميايی و ب‍م‍ب‍ارانه‍ای ه‍واي‍ی / سازمان تبليغات اسلامی، دفتر ن‍م‍اي‍ن‍دگ‍ی (سازمان صنايع م‍ل‍ی ايران) / 136.
ـ حفاظت در برابر سلاحهای غير هستهای / مترجم نصرالله سيدی صاحباری / وزارت مسکن و شهرسازی، واحد امور جنگ، کميته امور پناهگاهها / 1365.
ـ خطرات و بيماريهای ناشی از سلاحهای شيميايی و ميکربی و راههای مقابله با آن / معين احمد محمود؛ ترجمه کاظم خلخالی فقيه / 1366.
ـ جنگافزارهای شيميايی در سي‍اس‍ت جهانی و حقوق بي‍ن‌ال‍م‍ل‍ل/ ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ح‍س‍ي‍ن‌پ‍ن‍اه / جهاد سازندگی، پشتيبانی و مهندسی جنگ / 1367.
ـ طراحی ايمن / ماشاءالله ناظری / وزارت مسکن و شهرسازی، دفتر سازههای امن / 1367.
ـ م‍ق‍دم‍ه‌ای بر ش‍ن‍اخ‍ت عوامل ش‍ي‍ميي‍اي‍ی جنگی/ مديريت ش.م.ر ستاد کل/ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی / 1367.
ـ مرثيه حلبچه / نصرت الله محمودزاده / مرکز نشر فرهنگی رجاء و جهادسازندگی، پشتيبانی مهندسی جنگ، واحد ثبت وقايع جنگ / 1368.
ـ درمان م‍ج‍روح‍ي‍ن بمبهای شيميايی/ سعيد م‍رزب‍ان راد / جهاد دان‍ش‍گ‍اه‍ی، بخش فرهنگی، واحد انتشارات / 1368.
ـ ما اعتراف می‌کنيم / محسن صفری / دفتر ادبيات و هنر مقاومت / 1370.
ـ سلاحهای هدايتشونده / آر. جی. لی. تی. ک. کارلند؛ حسين سليقه دوست / دانشگاه امام حسين (ع)، موسسه چاپ و انتشارات / 1370.
ـ سازمان ملل متحد: مسووليت حفظ صلح و امنيت بين‌المللی / ناصر ثقفی عامری / وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سياسی و بين‌المللی / 1370.
ـ از کرخه تا راين / مسعود فراستی / کانون علمی فرهنگی ايثارگران / 1372.
ـ حلبچه تکرار هيروشيما / بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مديریت انتشارات و ادبيات / 1372.
ـ تحليلی بر جنگ تحميلی رژيم عراق عليه جمهوری اسلامی (جلد 2) / اداره کل امور حقوقی وزارت امورخارجه / وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات / 1373.
ـ صنايع، تسليحات و خلع سلاح شيميايی / حسين علائی و بابک خواجه کاوسی / وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات / 1374.
ـ نقد جنگ (بررسی و تحليل چند عمليات بزرگ) / فيصل الجبوری؛ مترجم محمدحسن مقيسه / دفتر ادبيات و هنر مقاومت / 1375.
ـ حقوق بين الملل و کاربرد سلاحهای شيميايی در جنگ تحميلی عراق عليه جمهوری اسلامی ايران/ سيدقاسم زمانی/ بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مديريت ادبيات و انتشارات/ 1376.
ـ سيری در جنگ ايران و عراق (جلد 4: شلمچه تا حلبچه) / محمد دروديان / مرکز مطالعات و تحقيقات جنگ / 1376.
ـ ويرانی دروازه شرقی / وفيق السامرايی؛ ترجمه عدنان قارونی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز فرهنگی، معاونت انتشارات/ 1377.
ـ ن‍گ‍رش شيميايی بر جنگ تحميلی/ ت‍اليی‍ف مرتضی م‍س‍ت‍ش‍اری / دانشگاه گيلان (گيلان) / 1377.
ـ حقوق بي‍ن‌ال‍م‍ل‍ل سلاحهای کشتار جمعی / جمشيد ممتاز؛ ترجمه اميرحسين رنجبريان / نشر دادگستر / 1377.
ـ تکثير سلاحهای هستهای / ترجمه احمد عليخانی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی، دوره عالی جنگ / 1378.
ـ سيری در جنگ ايران و عراق (جلد 3: فاو تا شلمچه) / محمد دروديان / مرکز مطالعات و تحقيقات جنگ / 1378.
ـ پيشگيری و درمان عوارض ناشی از سلاحهای شيميايی / نوشته عبدالمجيد چراغعلی / گلبان و دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله(عج) / 1379.
ـ تاريخ انقلاب، برای کودکان و نوجوانان (کتاب 10: 1364: حلبچه، خانه سوری)/ با اهتمام مژگان شيخی/ نشر تاريخ و فرهنگ / 1379.
ـ ج‍ن‍ب‍ه‌ه‍ای پزشکی دفاع هستهای (جلد 1) / ترجمه حسينعلی مهرانی و منصور کشاورز / دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله (عج)/ 1379.
ـ توفان بی پايان / آويگدور هاسل کودن؛ مترجم عباس مخبر / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1379.
ـ سلاحهای کشتار جمعی: هزينهها و منافع / کاتلين بايلی؛ ترجمه جمشيد شيرازی / نشر و پژوهش فرزان روز / 1379.
ـ ج‍ن‍ب‍ه‌ه‍ای پزشکی دفاع شيی‍م‍ي‍اي‍ی/ ترجمه ح‍سيی‍ن‌ع‍ل‍ی مهرانی و منصور کشاورز / آری‍ا طب و دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله(عج)/ 1380.
ـ ره‌يافته عشق / نجاتعلی صادقی‌گويا / نشر شاهد / 1380.
ـ دفاع زمينی در ايران 1400 / نجاتعلی صادقی‌گويا / ايران سبز / 1380.
ـ مبانی و تاريخ انديشه نظامی در ايران / محمدحسين جمشيدی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی و ستاد، دوره عالی جنگ / 1380.
ـ پيشگيری و درمان عوارض ناشی از سلاحهای شيميايی / عبدالمجيد چراغعلی / گلبان و دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله (عج) / 1380.
ـ آشنايی با معاهدات خلع سلاح و کنترل تسليحات / کاظم غريبآبادی / سازمان جغرافيايی نيروهای مسلح / 1381.
ـ سلاحهای هستهای: عوارض، تشخيص و درمان / هومن بخشنده، غلامرضا پورحيدری/ انديشمند / 1381.
ـ سوختگان وصل (مجموعه شعر نکوداشت جانبازان شيميايی) / دفتر نشر معارف / 1381.
ـ اسرائيل و سلاحهای هستهای / آونر کوهن؛ ترجمه رضا سعيد محمدی / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1381.
ـ پاشنه آشيل آمريکا / ريچارد فالکنرات و رابرت نيومن؛ ترجمه احمد عليخانی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی و ستاد، دوره عالی جنگ / 1381.
ـ لحظه جدايی من (سردشت) / داود اميريان / دفتر ادبيات و هنر مقاومت / 1381.
ـ مردی با چفيه سفيد (براساس زندگی شهيد عباس کريمی) / اصغر فکور / دفتر ادبیات و هنر مقاومت / 1381.
ـ مرد ره / احمد حسینيا / مرکز اسناد انقلاب اسلامی / 1381.
ـ مجموعه مقالات همايش سراسری نقش علوم پايه در پدافند جنگهای نوين / محمدابراهيم مينايی / دانشگاه امام حسين (ع) / 1381.
ـ عوامل شيميايی کنترل اغ‍ت‍ش‍اش: وي‍ژگ‍ی‌ه‍ا، عوارض، پيشگيری و درمان/ م‍ول‍ف‍ي‍ن پ‍روي‍ن ص‍ال‍ح‍ی و غلامرضا پورحيدری / انديشمند / 1381.
ـ تاريخ مرموز جنگ شيميايی و بيولوژيکی / رابرت هريس و جرمی پاکسمن / واشنگتن پست آمريکا / 2002 (1381).
ـ عوامل جنگ شيميايی / تيموتی مارس؛ ترجمه غلامرضا پورحيدری و اميرحسين خلجی / تيمورزاده / 1381.
ـ جانبازان شيميايی: ت‍اري‍خ‍چ‍ه، آم‍ار، خدمات/ محمد ح‍ي‍دري‍ان م‍ق‍دم و شهريار خاطری / بنياد م‍س‍ت‍ض‍ع‍ف‍ان و جانبازان انقلاب اسلامی، پژوهشکده مهندسی و علوم پزشکی جانبازان / 1381.
ـ رف‍ع‌آل‍ودگ‍ی عوامل شيميايی و بيولوژيک / ترجمه امير امي‍ن‍ی‌ف‍ر، سعيد ق‍دي‍م‍ی / دانشگاه امام حسين(ع)، موسسه چاپ و انتشارات / 1381.
ـ بيوتروريسم و سلاحهای بيولوژيک / سيدرضا حسينی دوست / انديشمند / 1381.
ـ راهنمای امداد و درمان مصدومين بيولوژيک / ترجمه سيدرضا حسينی‌دوست / انديشمند / 1381.
ـ راهنمای بهداشت و سلامت برای جانبازان شيميايی و مراقبين بهداشتی آنها / مصطفی قانعی و شهریار خاطری / پژوهشکده مهندسی و علوم پزشکی جانبازان / 1382.
ـ کنوانسيون منع ت‍وس‍ع‍ه، ت‍ول‍ي‍د، ان‍ب‍اش‍ت و به ک‍ارگيی‍ری سلاحهای شيميايی و ان‍ه‍دام آنها / مترجم احمد ميرزايی / دانشگاه صنعتی م‍ال‍ک‌‌اش‍ت‍ر / 1382.
ـ منوچهر مدق بهروایت همسر شهيد / مريم برادران / روايت فتح / 1382.
ـ م‍س‍ائ‍ل ايران و عراق/ حسين ده‍ش‍ي‍ار / اب‍رار معاصر تهران / 1382.
ـ عوامل شيميايی / حسين فخرائيان / دانشگاه امام حسين (ع) / 1382.
ـ غلبه بر دشمن (درآمدی بر هشت سال جنگ تحميلی) / گردآورنده سيد مسعود جزايری / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، اداره روابط عمومی و انتشارات / 1382.
ـ ب‍ول‍ت‍ن ويژه: کنترل سلاحهای کشتار جمعی / نظارت و اجرا موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی اب‍رار معاصر تهران، معاونت ت‍ول‍ی‍د / اب‍رار معاصر تهران / 1382.
ـ جنگ شیمیایی عراق و تجارب پزشکی آن / سید عباس فروتن / تیمورزاده و نشر طبیب / 1382.
ـ آشنایی با عوامل جنگ بیولوژیک / تألیف و ترجمه حسین معصومبیگی / اسپند هنر / 1382.
ـ جنگافزارهای شیمیایی: ک‍ارب‍رده‍ا و پ‍ی‍ام‍ده‍ا/ آرش اکبری نوشاد / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی / 1382.
ـ تسلیحات، خلع سلاح، و امنیت ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی / به کوشش حسین قربانی / اندیشه ناب / 1383.
ـ جنگ نوین (ش. م. ه): جنگهای شیمیایی، بیولوژیک و هستهای / تالیف جان ن‍وری‍س و وی‍ل ف‍ول‍ر؛ ترجمه م‍ح‍م‍داب‍راه‍ی‍م م‍ی‍ن‍ای‍ی / دانشگاه امام حسین(ع)/ 1383.
ـ سلاحهای هستهای و اثرات ناشی از آن / نویسنده ل.و. مک نا؛ مترجم حسین سلیقه دوست / نشر مصباح الهدی / 1383.
ـ دستاوردهای دفاع مقدس و راههای حفظ و نشر آن / اسماعیل منصوری لاریجانی / خادم الرضا (ع) (قم) / 1384.
ـ شورای امنیت سازمان ملل و مسئله خلع سلاح عراق / کوروش احمدی / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1384.
ـ افلاکیان زمین (جلد 8: شهید محمد صنیع‌خانی) / نشر شاهد / 1384.
ـ اقدامات بهداشت عمومی در مقابله با سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک (راهنمای سازمان بهداشت جهانی)/ مولف سازمان بهداشت جهانی؛ مترجم رم‍ض‍ان‍ع‍ل‍ی ع‍طای‍ی ک‍ج‍وی‍ی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، معاونت آموزش و نیروی انسانی، مرکز برنامهریزی و تالیف کتابهای درسی / 1384.
ـ نقد و بررسی جنگ ایران و عراق (جلد 4: روند پایان جنگ) / محمد درودیان / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ / 1384.
ـ سلاح خاموش (بیوتروریسم) / مولف حمید حمزهزاده / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی / 1384.
ـ سردشت / گروه نویسندگان / بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس / 1385.
ـ اداره مصدومین حوادث شیمیایی، هستهای و میکروبی شامل مراقبتهای حاد طی ۷۲ ساعت اول بعد از بحران/ تالیف ملاحت نیک‌روان‌مفرد و فروزان آتش‌زاده شوریده / نور‌دانش / 1385.
ـ بمب اتمی / بهزاد پاکروح، احمد بیگی / اندیشه سرا / 1385.
ـ جنگافزارهای کشتار همگانی / آرش اکبر نوشاد / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی، معاونت فرهنگی، مدیریت انتشارات / 1385.
ـ بمبهای شیمیایی / تهیه و تدوین شورای نویسندگان / لک‌لک / 1385.
ـ زخمی در آینه (مجموعه یادداشت‌ها و اشعار در مرثیه حلبچه شهید) / سروده، نوشته و ترجمه فاروق صفی‌زاده / نشر صریر / 1385.
ـ اصول و فناوری آشکارسازی و سنجش عوامل شیمیایی / عزیز دهپور و علی محمودخانی / دانشگاه امام حسین(ع) / 1385.
ـ طالبی به روایت همسر شهید/ مرجان فولادوند/ روایت فتح / 1385.
ـ خلع سلاح عراق / نوشته هانس بلیکس؛ ترجمه محمدحسین آهوئی / اطلاعات / 1385.
ـ جنگ افزارهای کشتار همگانی / گردآوری آرش اکبری نوشاد / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی / 1385.
ـ نیمه نارنج / شمسی خسروی / صریر / 1385.
ـ یک مسئله سمی (شیمیایی) / چوست آرهیلترمن / دانشگاه کمبریج آمریکا / 2007 (1386).
ـ فرهنگ لغات ش.م.ه / محسن رضوی / دانشگاه افسری امام علی (ع) / 1386.
ـ جنگ ایران و عراق / ادوارد ویلت / رسن (ایالات متحده آمریکا) / 2007 (1386).
ـ آشنایی با عوامل جنگ نوین (۱) / گردآوری و تنظیم قاسم روح‌پرور / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، معاونت آموزش و نیروی انسانی، مرکز برنامهریزی و تالیف کتابهای درسی / 1386.
ـ بحرانهای هستهای، بیولوژیک و شیمیایی: اقدامات فوری و حفاظت جامعه/ غلامرضا پورحیدری و مسعود خاتمی / موسسه آموزش عالی علمی ـ کاربردی هلال احمر ایران / 1386.
ـ پدافند ش.م.ه / تهیه و تدوین افشین مرادی / ارتش جمهوری اسلامی ایران، نیروی زمینی، انتشارات معاونت آموزشی / 1386.
ـ جنگ شیمیایی عراق علیه ایران به روایت اسناد سازمان ملل متحد / تدوین گر شهریار خاطری / نشر صریر / 1386.
ـ تحدید تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی در حقوق بین‌الملل (با رویکردی به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران) / مهدی کردبچه حسین آباد / نشر صریر / 1386.
ـ راهنمای دفاع شیمیایی و بیولوژیک / فردریک آر. سیدل و ویلیام سی. پاتریک؛ مترجم مهران ببری / دانشگاه صنعتی مالک اشتر / 1386.
ـ سازمان منع سلاحهای شیمیایی / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1386.
ـ سرفه‌های خونین تفنگی در باد / مرتضی حیدری آل‌کثیر / بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس / 1386.
ـ بوسه و تاول (خاطرات شهید ابراهیم هندوزاده) / مولف عباس میرزایی / مرکز کرمان‌شناسی (کرمان) و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس / 1387.
ـ پدافند ش.م.ه./ حسن توکلی و خدایار غفوری / دانشگاه افسری امام علی(ع) / 1387.
انتهای گزارش
عسگر عباس نژاد - تيرماه87
کد:
http://www.chemical-victims.com
این مطلب آخرین بار توسط Aliabadi در چهارشنبه 16 شهریور 1390 - 09:31 ، و در مجموع 1 بار ویرایش شده است.
Chemische Angriffe und Bomben gegen Menchen im Iran als Mennchenrechtsverletzung
Chemiche Angriffe und Bomben als Kriminelle Handlung gegenüber betroffene Opfern
Iranische Literatur über Problematik: Chemische Angriffe und seine Schaden für Menschheit
جرايم جنگي رژيم صدام و همكاران غربي اش :
حملات و بمبارانهاي شيميايي عليه رزمندگان ايراني و شهروندان غير نظامي
با شهادت هر جانباز شيميايي برگي بر جرايم جنگي رژيم صدام و همكاران غربي اش افزوده ميشود. بطور مثال اقاي شهيد حسين اسلامي نماينده سابق ساوه نيز يكي از اين جانبازاني است كه روزهاي زيادي از شهادت ايشان نمي گذرد.ايشان نمونه اي از هزاران قرباني حملات و بمب بارانهاي شيميايي است. هزاران قرباني نظامي و غير نظامي با اين سرنوشت روبرو هستند.
آقاي حسين اسلامي نيز يكي از شهدا و قربانيان تهاجمات شيميايي بودند كه ديگر در ميان ما نيستند. ايشان با سن 45 ( چهل و پنج سالگي كه در دنياي امروز سني نيست )از ما وداع كردند.اگر ايشان قرباني حملات شيميايي نشده بود شايد ميتوانست تا سن هشتاد و يا نود زندگي كند و علاوه بر سرپرستي خانواده اش به عنوان شهر وندي به شهر و مردمش و كشورش بيشتر خدمت نمايد. با اين حساب 40 يا پنجاه سال عمر نماينده ساوه بعلت جرايم جنگي رژيم صدام، سهل انگاري بازرسان و كارشناسان سازمان ملل ، سهل انگاري مسئولان كنوانسيون هاي حقوق بشر جهان، نفع و سود طلبي مادي شركت هاي غربي شريك جرم از ايشان ، خانوادشان، شهر ساوه و كشورمان گرفته ونابود شد.
از اولين حمله اي كه در ايران رخ داد تمامي كنوانسيون هاي حقوق بشر مسئوليت اين فجايع را به عهده دارند و از زير ش هم نميتوانند شانه خالي كنند. زيرا مسئله حقوق بشر يعني حقوق اوليه انسانهاست كه با حملات شيميايي خدشه دار شده است .بر اساس عقل رژيم صدام و شركت هاي غربي همكار صدام در اين حوادث عامل بوده و هستند و اينگونه نيست كه با مرگ صدام پرونده مختومه اعلام شود. با اين حساب مي بينيم سازمان ملل و همه كنوانسيون هاي حقوق بشر با وجود اگاهي كامل از اولين حمله شيميايي صدام به ايران نصف مسئوليت را از ان زمان بر عهده داشته و دارند. زيرا اين سازمانها براي همين موجوديت دارند تا از حقوق انسانها و حقوق بشرحمايت و دفاع كنند و ياجلو جرايم جنگي را در هر جايي بگيرند و تبعيضي نسبت به هيچ مليتي روا ندارند. در حالي كه مي بينيم در مورد ايران تبعيض هاي فرواني رخ داد و ميدهد و حقوق بشرو حقوق انساني جانبازان و قربانيان غير نظامي هنوزتوسط سازمان ملل و سازمان هاي حقوق بشر بطور جدي مطرح نمي شود و تكليف خسارات ، اسيب هاي مالي و جاني دراز مدت اين وقايع روشن نشده.
لازم است سازمان ملل به اين امر واقف باشند كه با نديده گرفتن واقعيت يك واقعيت ناپديد نمي شود. زيرا كتابها و گزارشات بسيار زيادي در اين باره در ايران عليه كاربرد مواد شيميايي نوشته شده و بخشي از ان نيز گزارشاتي در باره قربانيان حملات شيميايي عليه ايران و شهروندان ايراني است كه باترجمه فجايع حملات شيميايي و بمبارانها ي شيميايي رخ داده در ايران صورت قضيه را جدي تر خواهد كرد و اين اخبار ناگفته و به عمد ناديده شده در مورد قربانيان ايران مانند وقايع ويتنام براي مخاطبان غربي بطور حتم جالب و شنيدني خواهد بود و با روشن شدن اين فجايع افكار عمومي جهان مظلوميت ايران و ايرانيان برهمگان روشن خواهد شد . اگر كارشناسان سازمان ملل و كنوانسيون هاي حقوق بشر از شروع اين حملات شيميايي كار خودرا درست انجام داده بودند و اين روند را متوقف كرده بودند شايد ميزان شمار قربانيان حملات شيميايي ايران بسيار كمتر از اين امارهايي بود كه در حال حاضر وجود دارد و جان بسياري از انسانها نجات يافته بود و ميزان بيماران تهاجمات شيميايي به مقدار فعلي نبود. شوراي امنيت سازمان ملل سالها شاهد كشته شدن ايرانيان توسط سلاحهاي شيميايي رژيم صدام و همكاران غربي اش بود ند و در اين باره اقدامات بازدارنده جدي بعمل نياورد ........ مولف
------------------------
کتابشناسی سلاحهای شيميايی
درباره منع استفاده از سلاحهاي شيميايي، اثرات جبران‌ناپذير استفاده از اين سلاح‌ها و شهدا و جانبازان شيميايی تاكنون كتاب‌هاي بسياري منتشر شده است.
اولين قرارداد بين‌المللی برای محدودسازی استفاده از سلاحهای شيميايی به سال 1675 ميلادی برمی‌گردد. هنگامی که فرانسه و آلمان با امضای موافقتنامه‌ای در استراسبورگ درباره ممنوعیت کاربرد گلوله‌های سمی به توافق رسيدند.
دويست سال بعد در سال 1874«کنوانسيون بروکسل درباره حقوق و قوانين جنگ» کاربرد سموم یا سلاحهای سمی و نيز سلاح‌ها، پرتابه‌ها و موادی را که باعث مصدوميت و رنج غيرمعمول می‌شود، ممنوع اعلام کرد. پيش از پايان قرن نوزدهم و در سال 1899 کنفرانس بين‌المللی صلح در لاهه برپا شد و منجر به امضای موافقتنامه‌ای در ممنوعيت استفاده از پرتابه‌های جنگی محتوی گاز سمی گرديد.
با وجود اين سه توافقنامه بين‌المللی، در طول جنگ جهانی اول (1918-1914) جهان شاهد هولناک‌ترين کشتارهای ناشی از کاربرد سلاحهای شيميايی بود. تلفات بی‌شمار و حملات وسيع شيميايی با به‌کارگيری شيوههای نوين کاربرد گازها و مواد سمی مهلک و ناتوانکننده در اين جنگ باعث بروز نگرانی‌های عميقی در سطح جهان و منجر به انعقاد يکی از معروف‌ترين معاهدات بين‌المللی عدم کاربرد سلاحهای شيميايی يعنی «پروتکل 1925» ژنو شد که در آن کاربرد گازهای خفه‌کننده، سمی يا ساير گازها و نيز شيوههای جنگ ميکروبی منع شده است. اکثر کشورهای جهان از جمله ايران و عراق اين پروتکل را امضا کردند.
پس از نزديک به 20 سال مذاکرات فشرده در «کنفرانس خلع سلاح» سرانجام متن نهايی کنوانسيون سلاحهای شيميايی نيز در سال 1992 آماده و مورد توافق اعضا واقع شد. اين کنوانسيون در 13 ژانويه 1993 طی مراسمی در پاريس به امضای 130 کشور جهان و سپس به امضای دبيرکل سازمان ملل رسيد.
از زمان امضا شدن کنوانسيون سلاحهای شيميايی تا لازم‌الاجرا شدن آن (1997-1993) مسووليت فراهم‌نمودن ساز و کارهای اجرايی شدن کنوانسيون و چگونگی آن به عهده کميسيون مقدماتی بود که در لاهه استقرار داشت. با لازم‌الاجرا شدن کنوانسيون در سال 1997 مسووليت حسن اجرای مفاد کنوانسيون از جمله برنامه‌های راستی‌آزمايی و بازرسی‌ها و آموزش بازرسان و سایر امور اجرايی کنوانسيون به عهده سازمانی تحت عنوان سازمان منع سلاحهای شيميايی OPWC گذاشته شد که مقر آن در شهر لاهه هلند بوده و محل دائمی اجلاس‌های ساليانه و ساير اجتماعات رسمی کشورهای عضو کنوانسيون است.
تهاجم ارتش متجاوز صدام به جمهوری اسلامی ايران در 31 شهریور ماه 1359 منجر به اشغال بخش‌هايی از خاک ايران در طول ماه‌های اوليه جنگ گرديد. با تجديد قوای نيروهای رزمنده و آغاز عمليات آفندی عليه ارتش صدام به تدریج سرزمين‌های اشغال‌شده آزاد شد که اوج آن حماسه خرداد 1361 و آزادسازی خرمشهر بود. پس از آن سلسله عمليات نظامی موفقيت‌آميزی انجام شد که ضمن کشاندن جبهه نبرد به خاک دشمن، تهديدی جدی برای نقاط استراتژيک درون خاک عراق از جمله بندر مهم و سوق‌الجيشی بصره و جزاير نفت‌خیز مجنون در جنوب و ارتفاعات مهم کردستان عراق به شمار می‌رفت.
در چنين شرايطی و با تغيير موازنه نظامی جنگ به سود ايران، ارتش بعثي صدام که خود را در آستانه سقوط می‌ديد به يکی از پليدترين جنايات جنگی تاريخ معاصر دست زد و برای اولين بار پس از جنگ اول جهانی به کاربرد وسيع سلاحهای شيميايی عليه رزمندگان و مردم بی‌دفاع ايران روی آورد. هرچند در طول سال‌های 1359 تا 1362 ارتش عراق در جبهه‌های غرب و ميانی به صورت محدود از سلاحهای شيميایی استفاده کرده بود، اما وسيع‌ترين حملات شيميايی در طول عمليات خيبر (اسفند 1362در جزاير مجنون)، عمليات بدر (اسفند 1363در جزاير مجنون)، عمليات والفجر 8 (بهمن 1364تا فروردين 1365در فاو)، کربلای 4 و 5 و 8 (دی ماه 1365تا فروردين 1366در شرق بصره و شلمچه)، والفجر 10 (اسفند 1366و فروردين 1367در کردستان عراق و حلبچه) و تک‌های متعدد ارتش صدام از فروردين 1367تا پایان جنگ (مرداد 1367) و در جبهه‌های مختلف اتفاق افتاد.
در همين شرايط و برای اولين بار، رژيم صدام از سلاحهای شيميايی عليه مردم غيرنظامی در مناطق مسکونی ايران و کردستان عراق استفاده کرد که منجر به شهيد و مصدوم شدن هزاران نفر از مردم بی‌دفاع شد.
بيمارستان‌ها و مراکز درمانی نيز از حملات شيميايی رژیم صدام مصون نماندند. دو نمونه از بارزترين اين جنايات عبارتند از: بمباران شيميايی بیمارستان صحرایی حضرت فاطمه (س) در آبادان (ششم و هشتم اسفند 1364)، بمباران شيميايی بيمارستان صحرايی 528 سومار (دهم دی ماه 1365). آمارهای اوليه شهدا و مصدومان اين حملات به تدريج افزايش يافت. چند تن از پزشکان متخصص و اساتيد جراحی نيز به شهادت رسيدند.
رژیم صدام همچنين در ماه‌های پايانی جنگ به صورت رسمی تهديد کرد که شهرهای بزرگ ايران از جمله تهران را با موشک‌های مجهز به کلاهک شيميايی مورد حمله قرار خواهد داد. با تداوم اين تهديدها برنامه‌هايی برای دفاع غيرنظامی و آموزش مردم در مقابل حملات شيميايی احتمالی به اجرا درآمد.
به دنبال شدت يافتن کاربرد سلاحهای شيميايی توسط رژيم عراق و به درخواست رسمی جمهوری اسلامی ايران اولين گروه حقيقت‌ياب سازمان ملل متحد متشکل از چهار کارشناس برجسته سلاحهای شيميايی از کشورهای سوئد، استراليا، اسپانيا و سوئيس در اسفند ماه 1362 (مارس 1984) به دستور دبيرکل سازمان ملل به ايران اعزام شدند. اين هيئت در مدت اقامت خود در ايران ضمن معاينه مصدومين و نمونه‌برداری از مناطق آلوده و مشاهده بمبهای شيميايی منفجر نشده گزارش رسمی خود را تسليم شورای امنيت کردند.
در اين گزارش به صراحت کاربرد گاز خردل و عامل اعصاب (تابون) عليه رزمندگان ايرانی مورد تائيد قرار گرفت.
شورای امنيت نيز با صدور بيانيه‌ای بدون ذکر نام عراق به عنوان به کار برنده سلاح شيميايی، طرفين جنگ را به پايبندی به پروتکل 1925 ژنو دعوت کرد. صدور بيانيه الزام‌آور نبود و بدون ذکر نام کشور خاطی، هيچ تاثيری بر ادامه روند جنايات جنگی رژیم صدام نداشت. در ماه‌های بعد به ويژه در اسفند ماه 1363(در عمليات بدر و در جزایر مجنون) و نيز در عمليات والفجر 8 (در بهمن ماه 1364 تا فروردین 1365) ارتش صدام در مقياس وسيع‌تری از انواع سلاحهای شيميايی استفاده کرد.
به درخواست رسمی جمهوری اسلامی ايران، دبيرکل سازمان ملل مانوئل دومنیگوئز (يکی از چهار کارشناس قبلی) را مامور معاينه مصدومين شيميايی ايران که در بيمارستانهای اروپايی بستری بودند کرد. بدين‌ترتيب دومين گزارش کارشناسی که در آن کاربرد سلاح شيميايی عليه ايران تائيد شده بود، در آوريل 1985 توسط دبيرکل سازمان ملل به شورای امنيت تسليم شد.
سومين گروه کارشناسی سازمان ملل به دنبال حملات وسيع شيميايی عراق در منطقه فاو (عملیات والفجر 8) در مارس 1986 (اسفند ماه 1364) به ایران اعزام شد. اين هيئت ضمن مصاحبه با تعداد زيادی از مصدومين شيميايی در بيمارستانهای اهواز و تهران از جمله تعدادی از اسرای عراقی که با صراحت به کاربرد سلاح شيميايی توسط رژيم صدام اعتراف کردند، گزارش مفصلی مبنی بر کاربرد گاز خردل و اعصاب عليه رزمندگان ايران را به دبيرکل ارائه کردند که در 16 مارس 1986 به شورای امنيت تسليم گرديد. با انتشار اين گزارش و نيز انعکاس وسيع تصاوير مربوط به مصدومين شيميايی ايران که برای معالجه در بيمارستانهای اروپایی از جمله انگليس، بلژيک، آلمان، هلند، سوئد و اسپانيا بستری بودند و نيز تحت تاثير افکار عمومی جهان، شورای امنيت در بیانيه 21 مارس 1986 به ناچار و برای اولين بار از عراق به عنوان به کار برنده سلاح شيميايی عليه ايران نام برد. اما همچنان از صدور قطعنامه و اقدام عملی عليه اين جنايت جنگی امتناع ورزيد.
فروردين ماه 1366 و در منطقه عملياتی کربلای 8 (شرق بصره) عراق اقدام به حملات سنگين شيميايی با گازهای کشنده اعصاب کرد. در اين حملات به صورت وسيع از عامل مهلک «سارين» استفاده شد. همچنين برای اولين بار در طول جنگ از موشک‌های کاتيوشای حاوی گازهای اعصاب عليه اهداف مختلف از جمله «مرکز تصفيه آب خرمشهر» استفاده شد و اکثر کارگران آن تصفيه‌خانه که از اهالی بومی منطقه بودند به شهادت رسيده يا مصدوم شدند. در ابتدای سال 1366همچنين مناطق وسيعی در کردستان عراق و ايران مورد حملات شيميايی واقع شد. لذا چهارمين گروه کارشناسی سازمان ملل در ارديبهشت 1366 به ايران سفر کردند و ضمن تاکيد بر کاربرد سلاح شيميايی عليه غيرنظاميان جزئياتی را از وضعيت تاسف‌بار زنان و کودکان مصدوم بيان نمودند.
به دنبال آن شورای امنيت در بيانيه 14 می 1987(25 اردیبهشت 1366) از ادامه و تشديد کاربرد سلاح شيميايی توسط عراق عليه ايران به ويژه غيرنظاميان ابراز نگرانی کرد، اما همچنان هيچ اقدام عملی برای متوقف ساختن جنايات ارتش متجاوز صدام صورت نپذيرفت.
رژيم صدام بدون هيچ مانعی به حملات شيميايی خود ادامه داد تا آنجا که در مقابل ديدگان جهانيان يکی از شرم‌آورترين جنايات جنگی در هفتم تير ماه 1366 رخ داد. با بمباران شیمیایی شهر سردشت هزاران نفر از زنان و کودکان و مردم غيرنظامی اين شهر هدف گاز ناتوانکننده خردل قرار گرفتند. چگونگی اين حادثه به اطلاع شورای امنيت سازمان ملل رسيد. اما هيچ هيئت کارشناسی برای بررسی این حادثه اعزام نشد و متعاقب عملیات والفجر 10 در جبهه‌های شمالغرب و شکست جبران‌ناپذیر ارتش بعثي صدام، جنایتی بزرگتر رقم زده شد و این ارتش شهر حلبچه و مناطق اطراف آن را با بی‌سابقه‌ترین حملات شیمیایی قرار داد.
طبق آمارهای رسمی که به همراه تصاویر مصدومین و شهدای فاجعه حلبچه به شورای امنيت ارسال شد، در اين فاجعه حدود پنج هزار نفر شهيد و بيش از هفت هزار نفر مصدوم شدند. مقامات کشورمان جزييات اين حادثه را به اطلاع سازمان ملل رسانده و به طور رسمی درخواست اعزام تيم تحقيق کردند. اما شورای امنيت به اين بهانه که حادثه در داخل خاک عراق رخ داده است، از بررسی موضوع خودداری کرد. با اين حال دبير کل سازمان ملل تصميم گرفت کارشناس پزشکی برگزيده خود، دومنيگوئز را دوباره به ايران اعزام نمايد. وی از ايران و عراق (بغداد و سليمانيه) بازديد و مجددا کاربرد وسيع گازهای اعصاب و خردل را به ويژه عليه غيرنظاميان تائيد کرد.
به دنبال انتشار وسيع اخبار فاجعه حلبچه توسط رسانه‌ها و مطبوعات در سراسر جهان و بازديد خبرنگاران خارجی از منطقه و مشاهده اجساد زنان و کودکان و مردم بی‌دفاع و فشار افکار عمومی و خشم و انزجار مردم کشورهای مختلف جهان از اين جنايت، شورای امنيت سرانجام طرح قطعنامه‌ای را که توسط جمهوری فدرال آلمان، ايتاليا و ژاپن تهيه شده بود، مورد بررسی قرار داد و در تاريخ 9 می 1988 (19 ارديبهشت ماه 1367) و در جلسه شماره 2812 خود قطعنامه 612 را به اتفاق آرا تصويب کرد. با گذشت چهار سال از گزارش‌های رسمی بازرسان سازمان ملل در تائيد کاربرد سلاح شيميايی توسط رژيم عراق، اين قطعنامه اولين قطعنامه سازمان ملل در اين باره بود. اما در اين قطعنامه نيز کوچک‌ترین ذکری از نام عراق به عنوان به کار برنده سلاحهای شيميايی نشد، ضمن اينکه هيچ اقدام عملی بازدارنده‌ای نيز در اين قطعنامه مطرح نگرديد.
با تداوم حملات شيميايی و به درخواست جمهوری اسلامی ايران تيم‌های کارشناسی سازمان ملل دو بار در جولای 1988 (تيرماه 1367) و اوت 1988 (مرداد ماه 1367) از مناطق جنگی ايران و عراق بازديد و دو گزارش رسمی ديگر مبنی بر تائيد کاربرد سلاحهای شيميايی توسط رژيم بعثي صدام منتشر کردند.
با ارسال گزارش بازرسان سازمان ملل به شورای امنيت و تاثر جامعه جهانی از قربانی شدن هزاران نفر از مردم بی‌گناه با سلاحهای غيرانسانی شيميايی، شورای امنيت مجبور به اقدام عليه جنايات رژيم بعث صدام شد. شورای امنيت در تاريخ 26 اوت 1988 (4 شهريور ماه 1367) و در جلسه شماره 2825 طرح قطعنامه‌ای را که توسط آلمان، ايتاليا، ژاپن و انگلستان پيشنهاد شده بود، تحت عنوان قطعنامه 620 تصويب کرد و در آن برای اولين بار از ايران به عنوان قربانی سلاحهای شيميايی در جنگ نام برده شد و خواستار کنترل صادرات مواد شيميايی مورد استفاده در ساخت سلاح شيميايی و نيز واکنش سريع در مقابل کاربرد اين سلاح‌ها در آينده گرديد. اما چه سود که اين قطعنامه پس از پايان جنگ صادر شد.
با گذشت سال ها از فاجعه کاربرد سلاحهای شيميايی در جنگ عليه ايران، هنوز پيامدهای انسانی و زيست‌محيطی کاربرد اين سلاحهای سمی تهديدی جدی برای سلامت قربانيان و محيط زيست منطقه به شمار می‌رود و دهها هزار نفر از قربانيان اين سلاح‌ها در کشور ما هنوز از عوارض و صدمات مزمن ناشی از به کارگيری سلاحهای ممنوعه شيميايی و سمی رنج می‌برند.
مهم‌ترين کتاب‌هایی که تاکنون درباره سلاحهای شيميايی و شهدا و جانبازان شيميايی در ايران و خارج از ايران منتشر شده‌اند، عبارتند از:
ـ آسيی‍ب ب‍دن‍ی در جنگ خردل گ‍وگ‍ردی/ ن‍وي‍س‍ن‍ده ح‍سيی‍ن الي‍اس‍ی / مرکز اطلاع‌رسانی و خدمات علمی جهاد سازندگی.
ـ بمباران شيميايی و ن‍ح‍وه مقابله با آن/ ن‍وي‍س‍ن‍ده م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ب‍اق‍ری‌ن‍س‍‍ب ش‍ربي‍ان‍ی؛ م‍ق‍دم‍ه از ن‍وری / کتابفروشی امير يزدانی (تبريز) / 1360.
ـ جنگ شيميايی و پيشگيری و درمان آس‍يب‌ه‍ای ناشی از آن/ ترجمه و ت‍الي‍ف علی ن‍وری / جهان دان‍ش / 1363.
ـ تحولات يکساله جنگ تحميلی در مطبوعات جهان (شهريور 63 - شهريور 64) / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، واحد تبليغات و انتشارات / 1364.
ـ بمباران شيميايی شهرها / ارتش جمهوری اسلامی ايران، سازمان عقيدتی سياسی / 1364.
ـ سلاحهای شيميايی، ميکربی و هستهای و راههای مقابله با آن / همايون توانا و شهريار نيک فرجام / الموت / 1364.
ـ سلاحهای شيميايی/ مصطفی ش‍ه‍رام / نشاط (اصفهان) / 1364.
ـ شيوههای مقابله با سلاحهای شيميايی و ب‍م‍ب‍ارانه‍ای ه‍واي‍ی / سازمان تبليغات اسلامی، دفتر ن‍م‍اي‍ن‍دگ‍ی (سازمان صنايع م‍ل‍ی ايران) / 136.
ـ حفاظت در برابر سلاحهای غير هستهای / مترجم نصرالله سيدی صاحباری / وزارت مسکن و شهرسازی، واحد امور جنگ، کميته امور پناهگاهها / 1365.
ـ خطرات و بيماريهای ناشی از سلاحهای شيميايی و ميکربی و راههای مقابله با آن / معين احمد محمود؛ ترجمه کاظم خلخالی فقيه / 1366.
ـ جنگافزارهای شيميايی در سي‍اس‍ت جهانی و حقوق بي‍ن‌ال‍م‍ل‍ل/ ب‍ه‌ک‍وش‍ش علی ح‍س‍ي‍ن‌پ‍ن‍اه / جهاد سازندگی، پشتيبانی و مهندسی جنگ / 1367.
ـ طراحی ايمن / ماشاءالله ناظری / وزارت مسکن و شهرسازی، دفتر سازههای امن / 1367.
ـ م‍ق‍دم‍ه‌ای بر ش‍ن‍اخ‍ت عوامل ش‍ي‍ميي‍اي‍ی جنگی/ مديريت ش.م.ر ستاد کل/ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی / 1367.
ـ مرثيه حلبچه / نصرت الله محمودزاده / مرکز نشر فرهنگی رجاء و جهادسازندگی، پشتيبانی مهندسی جنگ، واحد ثبت وقايع جنگ / 1368.
ـ درمان م‍ج‍روح‍ي‍ن بمبهای شيميايی/ سعيد م‍رزب‍ان راد / جهاد دان‍ش‍گ‍اه‍ی، بخش فرهنگی، واحد انتشارات / 1368.
ـ ما اعتراف می‌کنيم / محسن صفری / دفتر ادبيات و هنر مقاومت / 1370.
ـ سلاحهای هدايتشونده / آر. جی. لی. تی. ک. کارلند؛ حسين سليقه دوست / دانشگاه امام حسين (ع)، موسسه چاپ و انتشارات / 1370.
ـ سازمان ملل متحد: مسووليت حفظ صلح و امنيت بين‌المللی / ناصر ثقفی عامری / وزارت امور خارجه، دفتر مطالعات سياسی و بين‌المللی / 1370.
ـ از کرخه تا راين / مسعود فراستی / کانون علمی فرهنگی ايثارگران / 1372.
ـ حلبچه تکرار هيروشيما / بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مديریت انتشارات و ادبيات / 1372.
ـ تحليلی بر جنگ تحميلی رژيم عراق عليه جمهوری اسلامی (جلد 2) / اداره کل امور حقوقی وزارت امورخارجه / وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات / 1373.
ـ صنايع، تسليحات و خلع سلاح شيميايی / حسين علائی و بابک خواجه کاوسی / وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات / 1374.
ـ نقد جنگ (بررسی و تحليل چند عمليات بزرگ) / فيصل الجبوری؛ مترجم محمدحسن مقيسه / دفتر ادبيات و هنر مقاومت / 1375.
ـ حقوق بين الملل و کاربرد سلاحهای شيميايی در جنگ تحميلی عراق عليه جمهوری اسلامی ايران/ سيدقاسم زمانی/ بنياد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مديريت ادبيات و انتشارات/ 1376.
ـ سيری در جنگ ايران و عراق (جلد 4: شلمچه تا حلبچه) / محمد دروديان / مرکز مطالعات و تحقيقات جنگ / 1376.
ـ ويرانی دروازه شرقی / وفيق السامرايی؛ ترجمه عدنان قارونی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز فرهنگی، معاونت انتشارات/ 1377.
ـ ن‍گ‍رش شيميايی بر جنگ تحميلی/ ت‍اليی‍ف مرتضی م‍س‍ت‍ش‍اری / دانشگاه گيلان (گيلان) / 1377.
ـ حقوق بي‍ن‌ال‍م‍ل‍ل سلاحهای کشتار جمعی / جمشيد ممتاز؛ ترجمه اميرحسين رنجبريان / نشر دادگستر / 1377.
ـ تکثير سلاحهای هستهای / ترجمه احمد عليخانی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی، دوره عالی جنگ / 1378.
ـ سيری در جنگ ايران و عراق (جلد 3: فاو تا شلمچه) / محمد دروديان / مرکز مطالعات و تحقيقات جنگ / 1378.
ـ پيشگيری و درمان عوارض ناشی از سلاحهای شيميايی / نوشته عبدالمجيد چراغعلی / گلبان و دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله(عج) / 1379.
ـ تاريخ انقلاب، برای کودکان و نوجوانان (کتاب 10: 1364: حلبچه، خانه سوری)/ با اهتمام مژگان شيخی/ نشر تاريخ و فرهنگ / 1379.
ـ ج‍ن‍ب‍ه‌ه‍ای پزشکی دفاع هستهای (جلد 1) / ترجمه حسينعلی مهرانی و منصور کشاورز / دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله (عج)/ 1379.
ـ توفان بی پايان / آويگدور هاسل کودن؛ مترجم عباس مخبر / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1379.
ـ سلاحهای کشتار جمعی: هزينهها و منافع / کاتلين بايلی؛ ترجمه جمشيد شيرازی / نشر و پژوهش فرزان روز / 1379.
ـ ج‍ن‍ب‍ه‌ه‍ای پزشکی دفاع شيی‍م‍ي‍اي‍ی/ ترجمه ح‍سيی‍ن‌ع‍ل‍ی مهرانی و منصور کشاورز / آری‍ا طب و دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله(عج)/ 1380.
ـ ره‌يافته عشق / نجاتعلی صادقی‌گويا / نشر شاهد / 1380.
ـ دفاع زمينی در ايران 1400 / نجاتعلی صادقی‌گويا / ايران سبز / 1380.
ـ مبانی و تاريخ انديشه نظامی در ايران / محمدحسين جمشيدی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی و ستاد، دوره عالی جنگ / 1380.
ـ پيشگيری و درمان عوارض ناشی از سلاحهای شيميايی / عبدالمجيد چراغعلی / گلبان و دانشگاه علوم پزشکی بقيةالله (عج) / 1380.
ـ آشنايی با معاهدات خلع سلاح و کنترل تسليحات / کاظم غريبآبادی / سازمان جغرافيايی نيروهای مسلح / 1381.
ـ سلاحهای هستهای: عوارض، تشخيص و درمان / هومن بخشنده، غلامرضا پورحيدری/ انديشمند / 1381.
ـ سوختگان وصل (مجموعه شعر نکوداشت جانبازان شيميايی) / دفتر نشر معارف / 1381.
ـ اسرائيل و سلاحهای هستهای / آونر کوهن؛ ترجمه رضا سعيد محمدی / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1381.
ـ پاشنه آشيل آمريکا / ريچارد فالکنرات و رابرت نيومن؛ ترجمه احمد عليخانی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دانشکده فرماندهی و ستاد، دوره عالی جنگ / 1381.
ـ لحظه جدايی من (سردشت) / داود اميريان / دفتر ادبيات و هنر مقاومت / 1381.
ـ مردی با چفيه سفيد (براساس زندگی شهيد عباس کريمی) / اصغر فکور / دفتر ادبیات و هنر مقاومت / 1381.
ـ مرد ره / احمد حسینيا / مرکز اسناد انقلاب اسلامی / 1381.
ـ مجموعه مقالات همايش سراسری نقش علوم پايه در پدافند جنگهای نوين / محمدابراهيم مينايی / دانشگاه امام حسين (ع) / 1381.
ـ عوامل شيميايی کنترل اغ‍ت‍ش‍اش: وي‍ژگ‍ی‌ه‍ا، عوارض، پيشگيری و درمان/ م‍ول‍ف‍ي‍ن پ‍روي‍ن ص‍ال‍ح‍ی و غلامرضا پورحيدری / انديشمند / 1381.
ـ تاريخ مرموز جنگ شيميايی و بيولوژيکی / رابرت هريس و جرمی پاکسمن / واشنگتن پست آمريکا / 2002 (1381).
ـ عوامل جنگ شيميايی / تيموتی مارس؛ ترجمه غلامرضا پورحيدری و اميرحسين خلجی / تيمورزاده / 1381.
ـ جانبازان شيميايی: ت‍اري‍خ‍چ‍ه، آم‍ار، خدمات/ محمد ح‍ي‍دري‍ان م‍ق‍دم و شهريار خاطری / بنياد م‍س‍ت‍ض‍ع‍ف‍ان و جانبازان انقلاب اسلامی، پژوهشکده مهندسی و علوم پزشکی جانبازان / 1381.
ـ رف‍ع‌آل‍ودگ‍ی عوامل شيميايی و بيولوژيک / ترجمه امير امي‍ن‍ی‌ف‍ر، سعيد ق‍دي‍م‍ی / دانشگاه امام حسين(ع)، موسسه چاپ و انتشارات / 1381.
ـ بيوتروريسم و سلاحهای بيولوژيک / سيدرضا حسينی دوست / انديشمند / 1381.
ـ راهنمای امداد و درمان مصدومين بيولوژيک / ترجمه سيدرضا حسينی‌دوست / انديشمند / 1381.
ـ راهنمای بهداشت و سلامت برای جانبازان شيميايی و مراقبين بهداشتی آنها / مصطفی قانعی و شهریار خاطری / پژوهشکده مهندسی و علوم پزشکی جانبازان / 1382.
ـ کنوانسيون منع ت‍وس‍ع‍ه، ت‍ول‍ي‍د، ان‍ب‍اش‍ت و به ک‍ارگيی‍ری سلاحهای شيميايی و ان‍ه‍دام آنها / مترجم احمد ميرزايی / دانشگاه صنعتی م‍ال‍ک‌‌اش‍ت‍ر / 1382.
ـ منوچهر مدق بهروایت همسر شهيد / مريم برادران / روايت فتح / 1382.
ـ م‍س‍ائ‍ل ايران و عراق/ حسين ده‍ش‍ي‍ار / اب‍رار معاصر تهران / 1382.
ـ عوامل شيميايی / حسين فخرائيان / دانشگاه امام حسين (ع) / 1382.
ـ غلبه بر دشمن (درآمدی بر هشت سال جنگ تحميلی) / گردآورنده سيد مسعود جزايری / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، اداره روابط عمومی و انتشارات / 1382.
ـ ب‍ول‍ت‍ن ويژه: کنترل سلاحهای کشتار جمعی / نظارت و اجرا موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی اب‍رار معاصر تهران، معاونت ت‍ول‍ی‍د / اب‍رار معاصر تهران / 1382.
ـ جنگ شیمیایی عراق و تجارب پزشکی آن / سید عباس فروتن / تیمورزاده و نشر طبیب / 1382.
ـ آشنایی با عوامل جنگ بیولوژیک / تألیف و ترجمه حسین معصومبیگی / اسپند هنر / 1382.
ـ جنگافزارهای شیمیایی: ک‍ارب‍رده‍ا و پ‍ی‍ام‍ده‍ا/ آرش اکبری نوشاد / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی / 1382.
ـ تسلیحات، خلع سلاح، و امنیت ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل‍ی / به کوشش حسین قربانی / اندیشه ناب / 1383.
ـ جنگ نوین (ش. م. ه): جنگهای شیمیایی، بیولوژیک و هستهای / تالیف جان ن‍وری‍س و وی‍ل ف‍ول‍ر؛ ترجمه م‍ح‍م‍داب‍راه‍ی‍م م‍ی‍ن‍ای‍ی / دانشگاه امام حسین(ع)/ 1383.
ـ سلاحهای هستهای و اثرات ناشی از آن / نویسنده ل.و. مک نا؛ مترجم حسین سلیقه دوست / نشر مصباح الهدی / 1383.
ـ دستاوردهای دفاع مقدس و راههای حفظ و نشر آن / اسماعیل منصوری لاریجانی / خادم الرضا (ع) (قم) / 1384.
ـ شورای امنیت سازمان ملل و مسئله خلع سلاح عراق / کوروش احمدی / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1384.
ـ افلاکیان زمین (جلد 8: شهید محمد صنیع‌خانی) / نشر شاهد / 1384.
ـ اقدامات بهداشت عمومی در مقابله با سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک (راهنمای سازمان بهداشت جهانی)/ مولف سازمان بهداشت جهانی؛ مترجم رم‍ض‍ان‍ع‍ل‍ی ع‍طای‍ی ک‍ج‍وی‍ی / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، معاونت آموزش و نیروی انسانی، مرکز برنامهریزی و تالیف کتابهای درسی / 1384.
ـ نقد و بررسی جنگ ایران و عراق (جلد 4: روند پایان جنگ) / محمد درودیان / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ / 1384.
ـ سلاح خاموش (بیوتروریسم) / مولف حمید حمزهزاده / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی / 1384.
ـ سردشت / گروه نویسندگان / بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس / 1385.
ـ اداره مصدومین حوادث شیمیایی، هستهای و میکروبی شامل مراقبتهای حاد طی ۷۲ ساعت اول بعد از بحران/ تالیف ملاحت نیک‌روان‌مفرد و فروزان آتش‌زاده شوریده / نور‌دانش / 1385.
ـ بمب اتمی / بهزاد پاکروح، احمد بیگی / اندیشه سرا / 1385.
ـ جنگافزارهای کشتار همگانی / آرش اکبر نوشاد / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی، معاونت فرهنگی، مدیریت انتشارات / 1385.
ـ بمبهای شیمیایی / تهیه و تدوین شورای نویسندگان / لک‌لک / 1385.
ـ زخمی در آینه (مجموعه یادداشت‌ها و اشعار در مرثیه حلبچه شهید) / سروده، نوشته و ترجمه فاروق صفی‌زاده / نشر صریر / 1385.
ـ اصول و فناوری آشکارسازی و سنجش عوامل شیمیایی / عزیز دهپور و علی محمودخانی / دانشگاه امام حسین(ع) / 1385.
ـ طالبی به روایت همسر شهید/ مرجان فولادوند/ روایت فتح / 1385.
ـ خلع سلاح عراق / نوشته هانس بلیکس؛ ترجمه محمدحسین آهوئی / اطلاعات / 1385.
ـ جنگ افزارهای کشتار همگانی / گردآوری آرش اکبری نوشاد / ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازمان عقیدتی سیاسی / 1385.
ـ نیمه نارنج / شمسی خسروی / صریر / 1385.
ـ یک مسئله سمی (شیمیایی) / چوست آرهیلترمن / دانشگاه کمبریج آمریکا / 2007 (1386).
ـ فرهنگ لغات ش.م.ه / محسن رضوی / دانشگاه افسری امام علی (ع) / 1386.
ـ جنگ ایران و عراق / ادوارد ویلت / رسن (ایالات متحده آمریکا) / 2007 (1386).
ـ آشنایی با عوامل جنگ نوین (۱) / گردآوری و تنظیم قاسم روح‌پرور / سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، معاونت آموزش و نیروی انسانی، مرکز برنامهریزی و تالیف کتابهای درسی / 1386.
ـ بحرانهای هستهای، بیولوژیک و شیمیایی: اقدامات فوری و حفاظت جامعه/ غلامرضا پورحیدری و مسعود خاتمی / موسسه آموزش عالی علمی ـ کاربردی هلال احمر ایران / 1386.
ـ پدافند ش.م.ه / تهیه و تدوین افشین مرادی / ارتش جمهوری اسلامی ایران، نیروی زمینی، انتشارات معاونت آموزشی / 1386.
ـ جنگ شیمیایی عراق علیه ایران به روایت اسناد سازمان ملل متحد / تدوین گر شهریار خاطری / نشر صریر / 1386.
ـ تحدید تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی در حقوق بین‌الملل (با رویکردی به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران) / مهدی کردبچه حسین آباد / نشر صریر / 1386.
ـ راهنمای دفاع شیمیایی و بیولوژیک / فردریک آر. سیدل و ویلیام سی. پاتریک؛ مترجم مهران ببری / دانشگاه صنعتی مالک اشتر / 1386.
ـ سازمان منع سلاحهای شیمیایی / وزارت امور خارجه، مرکز چاپ و انتشارات / 1386.
ـ سرفه‌های خونین تفنگی در باد / مرتضی حیدری آل‌کثیر / بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس / 1386.
ـ بوسه و تاول (خاطرات شهید ابراهیم هندوزاده) / مولف عباس میرزایی / مرکز کرمان‌شناسی (کرمان) و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس / 1387.
ـ پدافند ش.م.ه./ حسن توکلی و خدایار غفوری / دانشگاه افسری امام علی(ع) / 1387.
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید شما نمیتوانید به نوشته های خود فایلی پیوست نمایید شما نمیتوانید فایلهای پیوست این انجمن را دریافت نمایید
