تاریخ: دوشنبه 24 خرداد 1389 - 22:50 عنوان: هم خوشمزه هم خوشنام و هم خوش مدیریت
کاربر نیمه فعال
عضو شده در: 23 دی 1388 پست: 230
امتياز: 8550
داستان از اونجایی شروع می شه که یک سرمایه دار به فرانسه می رود. در آنجا سالادی برایش می آورند که رویش سس ریخته شده بود. او هنگام بازگشت تصمیم می گیرد تا این محصول را در ایران تولید کند. از همین رو دستگاه ها را تهیه و وارد می کند. اما ...
در آن زمان ذائقه ایرانی تنها با سالاد شیرازی جور بود. سالادی مخلوط از گوجه و خیار و پیاز و سبزیجات معطر و کمی هم آبلیمو یا سرکه و یا آبغوره.
وقتی که محصول تولید شد، برای هر مغازه دو بسته آورده می شد و گفته می شد که اینها سسه و به این صورت مصرف میشه. "فعلا اینا رو بگیر؛ اگه فروختی پولش رو می گیرم، اگر هم نفروختی اشکالی نداره تاریخ مصرفش که گذشت دور بریز"
اما این یک بعد قضیه بود. از طرفی شرکت صد نفر را اجیر کرده بود و به مغازه ها می فرستاد و به هر کدام می گفت که چند تا چندتا بخرید و تحویلم بدهید. پنجاه نفر اول که شروع بکار می کردند، سس ها تمام می شد و پنجاه نفر دوم فقط برای پرسیدن آقا سس دارید به مغازه می رفتند. مدتی به همین منوال گذشت. مغازه دار ها که کم کم استقبال(!) کالای جدید را دیدند، نسبت به کالا دید موافق پیدا کردند. این شد که کم کم خودشان هم آستینی بالا زدند و شروع به تبلیغ کردند. وقتی یک مشتری می آمد و می پرسید " فلانی، اینها چیه" آنها هم مشتری را بی پاسخ نمی گذاشتند و می گفتند" نمی دونم . اسمش سسه که باهاش سالاد درست می کنند. خیلی هم سریع فروش (!) میره. تا میارم زود تموم میشه!
و این شد که یک محصول جدید در کمترین زمان ممکن، وارد سفره ایرانی شد. آن هم فقط با یک چیز به نام "مدیریت". عنصر گم شده ادارات دولتی.
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید شما نمیتوانید به نوشته های خود فایلی پیوست نمایید شما نمیتوانید فایلهای پیوست این انجمن را دریافت نمایید