Savehsara - ساوه سرا Forums-viewtopic-غروب شد نیامدی!

rezvaneh

ادعّا می کنیم شیعه هستیم و عاشق مردی از تبار نور که نامش علی ست! ادعّا تا عمل راهی

ست طولانی که پیمودنش دشوارتر از دشوار است. آری باید قبول کرد که همراه علی بودن

سخت است و آیا کسی هست که در این آشفته بازار دنیا لحظه ای با نام و یاد علی نفس

بکشد؟ چقدر فاصله گرفته ایم از او و از منش او، باورت می شود که ما نام شیعه را به دوش می

کشیم؟ زمانی که ایمان کم رنگ شده در قاب نقاشی زندگیمان، زمانی که حیا و غیرت به خاطره

ها پیوسته است. آیا غیرت را از علی به ارث نبرده اند و حیا و پاکدامنی را از یاس؟ چقدر دهانم

باز بماند از رویداد های شومی که با همین چشمان کورشده می بینم. چقدر نفسم در سینه

حبس شود وبه سختی بیرون بیاید از اعمال ناشایست این دو پاهای عجیب الافکار، چقدر روحم

خسته شود از بس فکر کنم به بدی ها ؟ زن یعنی حیا یعنی عفّت یعنی وقار یعنی یاس،

کجاست نامش و کجاست یادش در این کوره ی داغ شهوت وگناه ؟ زنی که عرضه می کند خود را

با تمام ابعاد وجودی در برابر چشمان گرگ صفتان این سرزمین چگونه می تواند نگاه کند به

چشمان یاس ،یاسی که چادرش مایه ی افتخار بود نه تنها برای علی، برای عرب برای خدا و می

دانی چه چیز علی را شکست؟ چادر خاکی یاسش...... و من، منه بی مقدار چگونه ببینم و با

چه میزان تحمّلی که حجاب رادر زمان من به دار آویخته اند و من نظاره گر جان دادنش هستم؛

چادری که به جای آنکه روی سر هاباشد به دور کمر کمر باریک های عصر من پیچیده شده و با

هر گام که بر می دارند تلو تلو می خورد چشمان گرسنه ی گرگ صفتان عصر من، آیا می فهمی

حرفای در لفّافه ام را .....؟؟ آیا این ها خدا را نمی شناسند ؟آیا خوبی ها را به ارث نبرده اند؟

علی چاه داشت برای خالی کردن عقده هایش، علی گلی به اسم یاس داشت، علی زمان من

کجاست ؟ زخم های دلش را چه چیز مرهم است و اشک های شبانه اش را میهمان کدام چاه

می کند؛ چقدر شرمنده ام از بودنم. کاش خدا از باقی مانده ی گل آدم خلق نمی کرد حوّا را،

حوّایی که حربه ای شود برای شیطان که بیرون کند آدم را از بهشت ،حوّایی که کمر باریک شود،

حوّایی که بی حیا شود، حوّایی که فراموش کند عطر یاس را در فضای وجودش ،حوّایی که سیب

را......حوّایی که آدم را........حوّایی که زمین را...........به لجن بکشد!؟