تاریخ: یکشنبه 18 بهمن 1388 - 21:03 عنوان: چه کسی واقعا خدا را دوست دارد؟
داره کولاک می‌کنه!
عضو شده در: 5 دی 1388 پست: 145 محل سکونت: همین بغله کایگم
امتياز: 4470
چه کسی واقعا خدا را دوست دارد؟
مردی در عالم رویا فرشته ای را دید که در یک دستش مشعل و در دست دیگرش سطل آبی گرفته بود و در جاده ای روشن و تاریک راه می رفت.
مرد جلو رفت و از فرشته پرسید:« این مشعل و سطل آب را کجا می بری؟»...
فرشتـه جواب داد:« می خواهم با این مشعـل بهشت را آتش بـزنم و با این سطل آب، آتش های جهنم را خاموش کنم. آن وقت ببینم چه کسی واقعاً خدا را دوست دارد!»
تاریخ: یکشنبه 25 بهمن 1388 - 12:15 عنوان: كي خدا رو واقعا دوست داره ؟
شروع فعالیت
عضو شده در: 20 بهمن 1388 پست: 14
امتياز: 400
خوب هر كسي از اين نوشته يك تفسيري مي تونه بكنه. بنده هم يك تفسيري دارم و اون هم اينه كه اين اقا يي كه خواب مي بينه. اين فرشته همون روح باطني خودش بوده. در او ترس و شك در ايمانش به خدا بوده كه به اين شكل تجلي مي كنه. او بايد در خواب بر ترسش قالب مي شده و روح باطني اش بايد او رو مورد ازمايش قرار ميداده تا يقين پيدا كنه كه فقط با خلوص مي تونه خدا رو ملاقات كنه. كسي كه خدا رو دوست داره از خدا هم چشم داشتي نداره. مخلص و نوكر خدا هم هست. يك مثال ساده وقتي شما يك دوست بسيار عزيزي داريد ايا ديدن او براي شما از هر چيزي بالاتر نيست؟ چون او را دوست داريد خود او در درجه اول اهميت است. حال اينكه به شما روز عيد چي عيدي مي ده اصلا مهم نيست. البته نه اينكه خوشحالتان نكند. بلكه بدون هديه هم بسيارخوشحال مي شويد.
كلمه اسلام از تسليم مي ايد. تسليم هم يعني بي چون و چرا و عدم ترديد و شك و قبول نيرويي كه بر زندگي و مرگ و جهان حاكم است. منشاء همه هستي و محبت و دانش و معرفت است . تسليم به او كه همه هستي در دست اوست. تسليم هم هميشه پس از معرفت و شناخت ايمان و يقين و چشيدن محبت خدا بوجود مي ايد. نتيجه اين مرحله ها هم تسليم است. تسليم بدون اين مراحل !!! مگه مي شه؟ همانطور كه در روايات هست كه مومن رو اگر لاي قيچي قطعه قطعه كنند از عشقش به خدا بر نمي گرده. كسي كه به معرفت خدا نا ئل شد مخلص او مي شود...... و خدا هم چنين قلب رئوف و خالصي رو تنها رها نمي كنه.
حال بقيه خواب اين اقا.... با اين عمل روح باطني اين اقا اونو از ترس و شك اش ازاد مي كنه و او بي چشم داشت بهشت هم مي تونه خدا رو دوست داشته باشه. شجاعت و نداشتن چشم داشت قدمهاي اول ورود به قلمرو معرفت است. اين تضاد دروني او هم حل مي شه.
چون صحبت از بهشت شد. خوبه يك تعريفي هم از همان پرديس يا پارادايس هم بشه. پرديس
كلمه ايست ايراني كه از ان به باغي زيبا و دوار بشكل موج كهكشان تعبير شده كه هفت طبقه است و هفت اسمان در ادبيات فارسي منظورش همون هفت طبقه بهشته و يا پرديس.
با درختان و گياهان و گل ها و رنگهاي بسيار زيبا و بي نظير نورهاي بي نظير.... با پرندگان خوش خوان و خوش نوا با رنگ ها و نورها و نوا هاي رنگا رنگ و عالم ان عالمي است عرفاني و در انجا هر كسي كه وارد بشه تنها با زيبائي هايي رو برو مي شود كه حتي در عالم خواب هم نديده. در انجا انسانها شسته و پاك از هر بدي هستند. و همه سيمايشان از رضايت و ايمان و شادي مي درخشند و به هم دوستانه و صميمانه خوش امد مي گويند. شادي و شعف در همه موج مي زند. در وسط اين باغ و گل و سمبل ها و ياسمن هاي پر عطر و رنگ هم قصر هايي سر به اسمان كشيده اند. قصر هائي كه از كنار و زيرشان رودها و جوي هايي پر اب و شفاف بلورين و خنك عبور مي كنه. بنا بر اين تصور از بهشت هم يك تصوير بيروني روي زمين از پرديس ايرانيان مي سازند كه همان باغهاي زيباي ايراني است كه بنده خيلي دوستشان دارم. باغهاي ايراني سمبل همان بهشت يا پراديس است. خود كلمه به + هشت از »»»» به »»» بهترين »»»» بهان»»»» مي ايد هشت هم يعني بودن در بهترين حالت و احساس و عوالم روحاني. خود كلمه Paradis هم كه كشورهاي ديگه از ايرانيان گرفته اند. اگر اين لغت را ريشه يابي كنيم باز از كلمه Paraيعني ماورا ، بالا.... مي ايد.
در انجا از مرگ و بيماري و فقر و درد و رنج خبري نيست. اين به معني ان نيست كه زندگي خسته كننده است بر عكس نه ! بلكه انسانها انجا قادرند كه با اشاره دست ايي مثلا قصري زيبا از الماس و كريستال يا .....هر چي دوست دارند بسازند. در انجا هر كس فرصت دارد هر كاري كه دوست داشته و عمر كوتاهش كفاف نداده انجام بده. از همه مهمتر و بالاتر اينكه دوستي مانند خدا را دارد و در جوار خدا بودن چيزي عظيم و با شكوه تر از ان وجود ندارد. دوستان ديگر فرد وارد شده هم انسانهاي وارسته روي كره زمين از بدو خلقت تا روز پايان و قيامت هستند. ايا اشنا و دوستي با اينهمه انسان كه هر كدام سر گذشتي دارند و كتابي هستند ايا خسته كننده است؟ براي ما انسانها كه عمر مان به مانند يك غبار ريز است ايا بودن در انجا باشكوه ترين ها نيست؟
خوب باز براي اينكه بدانيد چطور چنين مي شود؟ مثالي ساده مي زنم. ببينيد وقتي كه يك دوست و رفيق بسيار صميمي و يا بهتر خويشاوند نزديك كه خيلي براي شما عزيز بوده و دست حادثه ايي او رابه شهري دور برده واز شما دور كرده و بعد از سالها او مي تواند به ديدن شما بيايد. وقتي مي ايد چكار مي كنيد؟ ايا سنگ تمام برايش نمي گذاريد؟ ايا خانه را برق نمي اندازيد ؟بهترين ميوه و بهترين غذاها و بهترين هديه ها و بهترين پذيرايي ها و بهترين گردشها و بهترين ساعت ها را براي او فراهم نمي كنيد؟ چرا؟ براي اينكه دوستتان و يا خويشاوندتان را مثل جان دوست اش داريد.
حال براي خدا كه ما را از روح خود خلق كرده و روح خويشاوندي بين انسان و خدا هست ايا خدا از ما كمتر است؟ او سرچشمه بي انتهاي محبت و مودت و دانش و حكمت است و معلوم است كه براي انساني كه به وطن اصلي خود بر مي گردد خداوند اينههمه محبت بكند و صريحا هم قران انرا بيان كرده. جهان فعلي يك گذر گاهي است و مكاني است كه هر انساني موقت در ان است. عمر جاويدان در ان سو است........
اقا جواد دست شما هم درد نكند كه جنين مطلب زيبايي رو تهيه كرديد.
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید شما نمیتوانید به نوشته های خود فایلی پیوست نمایید شما نمیتوانید فایلهای پیوست این انجمن را دریافت نمایید
