تاریخ: چهار‌شنبه 24 اسفند 1384 - 06:34 عنوان: اين حسين كيست كه عالم همه ديوانة
عضو فعال
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
اين حسين كيست كه عالم همه ديوانة اوست؟!
اين چه شمعيست که جانها همه پروانه ي اوست ؟ !
بنام خدا !
ما کجايم و کجا ميرويم!؟
بازم محرم گذشت و من آدم نشدم. چند روز دیگه اربعینه. باز عذاي آقا آمد ولي هر سال بدتر از سال قبل، نه بخاطر برگزاريي هياتها نهههههههههه. اتفاقآ هياتها بيشتر شده ولي چه شکلي!؟
نوحها از ترانهاي که تا ديروز حرام بود امروز با متن جديد و ريتم قديم خوانده ميشود! آقايون انگار جشن ميروند، شيک و اتو کرده زنجير در دست ولي انگار چيزي گم کرده باشن اطراف نگاه ميکنن .دختر خوانمها با آرايشهاي آنچنان دنبال دسته ها بهتر بگم ببخشيد دنبال دوست پسر براه ميافتن. 70% آشنايتها (طبق امار) در ماه محرم به وجود مي ايد. 40% اين افراد ازدواج ميکنن (بنگاه شادمانه!)
اين هيات 2 طبل گرفت سال بعد هيات کوچهي پست 3 طبل ميگيرد . امسال اين هيات الامت مي گيرد سال بعد اونا 2 الامت ميگيرند ! ( اين علامت از کجا آمد!؟ کجاي کربلا علامت آهني بود؟!؟!؟)
از طبخ غذا فکر کنم همه تا حدودي آشنا باشيم که چقدر اصراف ميشود (امام در بي آبي در رنج بود ولي ما آنقدر بريزو بپاش ميکنيم که بعضي اقات در خيابانها غذاهاي نيمه دست خرده ديده ميشود!!)
همه چيز را با هم اشتباه گرفتيم . خوبيها در بديها و عزاداريها در تجمل گم شده. کم کم فلسفه کربلا به شکل ديگر تبديل ميشود. حال که خدا امري داده بياييم استفاده کنيم ،شايد سال بعدي براي ما نباشد .
بار خدايا، کجايم و کجا ميرويم!؟
خيليا با دهة اولِ محرم حال ميكنن! ( نخ‌سوزن در چندسال اخير مد شده! ماشينِ همة جوانان سوسول با پرچماي سياه تزئين ميشه ، صدايِ روضه تكنوشون هم بلنده! )
يه بابائي ميگفت كه محرم ، شده عيدِ لاتا!
به هر حال! من خودم خیلی با این 10 روز حال میکنم
موضوع اين مبحث كلا در مورد محرم مخصوصا دهة اولشه! خاطرات ، اتفاقات ، معرفيِ هيئت‌هاي عزاداريِ خوب ، آلبوم‌هاي روضه خوني زيبا و ....
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
علمدار
کربلا را بيشتر بشناسيم
سقاى تشنه لبان (بخش اول)
(گفتارى از مرحوم آية الله حاج شيخ جعفر شوشترى)
چنانكه در فصلهاى گذشته ديديم ، يكى از القاب مشهور قمر بنى هاشم عليه السلام ، سقا و يكى از مهمترين مناصب آن حضرت در قيام عاشورا، سقايت و آبرسانى به تشنگان بوده كه در انجام اين وظيفه نيز حداكثر ايثار و فداكارى را از خود نشان داده است ، از اينرو شايسته مى نمايد كه در اين باب ، تاءمل و توضيح بيشترى داشته باشيم :
چرا عباس عليه السلام را سقا ناميدند؟
زمانى كه ابن زياد به عمر سعد نامه نوشت كه به من خبر رسيده است امام حسين عليه السلام حفر چاه مى كند اينك امام حسين عليه السلام را از آب منع كن ، و از طرف ديگر نيز ذخيره آب در خيمه هاى امام حسين عليه السلام رو به پايان مى رفت ، امام حسين عليه السلام حضرت عباس عليه السلام سپهسالار كربلا را طلبيد و بيست سوار و سى تن پياده ملازم ركاب آن حضرت كرد تا از شريعه آب آورند.
حضرت عباس عليه السلام صبر كرد تا شب تاريك شد، سپس چون شير غران به سوى شريعه روان شد. زمان حركت ، هلال بن نافع بجلى از پيش روى عباس عليه السلام روان بود و نخستين كسى بود كه وارد شريعه شد. عمر بن حجاج گفت : كيستى و اينجا چه مى كنى ؟ گفت : يك تن ؛ پسر عم تو، آمدم تا آب بنوشم . عمر و گفت بنوش ، بر تو گوارا باد! هلال گفت : اى عمرو مرا آب مى دهى ، ولى پسر پيغمبر و اهل بيت او را تشنه مى گذارى تا از عطش هلاك شوند؟!
عمرو گفت : راست گفتى ، لكن چه توان كرد؟ ماءموريت دارم بايد آن را به نهايت برسانم . هلال چون اين سخن بشنيد، ندا در داد كه اى اصحاب حسين در آييد! عباس سلام الله عليه چون شير شرزه با جماعت خود به شريعه در آمد، و از آن سوى عمرو نيز به افراد خود فرمان جنگ داد و تنور رزم افروخته گشت . اصحاب امام حسين عليه السلام نيمى از مقاتلت پرداختند، و نيمى مشكهاى خود را از آب پر كردند. در اين جنگ از لشگر عمرو بن حجاج ، جمعى مقتول و مطروح افتادند و گروهى خسته و مجروح گشتند، ولى از اصحاب امام حسين عليه السلام كسى را آسيبى نرسيد. پس حضرت عباس عليه السلام بسلامت باز گشت و اصحاب امام و اهل بيت عليه السلام سيراب شدند، و از اينجاست كه عباس را سقا ناميدند.
حاجی جون فرمایش شما متین ولی خیلیا هم توی دهه محرم جانانه باعشق عزاداری کردند.
باشه که خیلیا بودن که .....ولی مولامون بزرگوارتر از این حرفهاست اگه می خواست به دل این جماعت نگاه کنه ....
هیچ کی رو نمیگم خودم رو میگم روز عاشورا که بارون امد و ما موش ابکشیده شدیم اون جور که خیس شدم گفتم تا دو هفته مهمون بیمارستانیم تازه فاتحه ای دوربینم خوندم با اون همه ابی که رفته بود توش.
ولی جای شکر داره که همه تصوراتم غلط از اب در امد.
مطئنم همه یه جورای حسین رو قبول دارند با این تفاوت که بعضی این قضیه رو توی عزاداری اولویت اول قرار میدن ولی بعضیا که شما گفتید تو اولویت اخر.
درضمن اون اهنگ کویتی پور که گفتم تکنو جدید خونده از اهنگای قبلی شه.
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
بله milad, جان شما درست میفرمایید . ولی منظور من همه مردم نبود
من ناراحتی هام از این ریا کاری و تظاهر و این حرفاست
ولی باید کمتر به این مسائل دقت کنیم تا بیشتر از محرم لذت ببریم
فردا شب اربعینه ...
امسال عید دم سال تحویل اگه خدا بخواد تو حرم امام حسینیم هممون ( تو روایت اومده هر جا مراسم عزاداری امام حسین باشه اونجا حرم امام حسینه )
از همین جا دعوت میکنم عزیزان چه خانوم ها چه آقایون تشریف بیارن هیئت طفلان زینب
تو حرم امام حسین لحظه سال تحویل رو به عشق آقا سینه بزنیم
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
فلسفه عزادارى بر امامان چيست؟ عاشق اگر عاشق باشد، خود مى گريد پس چرا با برانگيختن احساساتش اشكش را در بياوريم و آيا اين اشك ها نقش تربيتى دارد؟
پاسخ: مساله گريه و عزادارى بر حضرت سيد الشهدا عليه السلام از افضل قربات است و فلسفه هاى سازنده و تربيتى متعددى دارد از جمله:
1 - زنده داشتن ياد و تاريخ پرشكوه نهضت حسينى.
2 - الهام روح انقلاب، آزادگى، شهادت طلبى، ايثار و حقيقت جويى.
3 - پيوند عميق عاطفى بين امت و الگوهاى راستين.
4 - اقامه مجالس دينى در سطح وسيع و آشنا شدن توده ها با معارف دينى.
5 - پالايش روح و تزكيه نفس.
6 - اعلام وفادارى نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم و ... اما اينكه اشك و گريه خود به خود به وجود مى آيد يا بايد با تلقين و برانگيختن احساسات ايجاد شود، مقوله ديگرى است.
مسلما هر مسلمان پاك طينتى با يادآوردن مصائب ابا عبدالله و عظمتى كه آن حضرت به وجود آورد، اشك سوز و گاه اشك شوق مى ريزد، ولى مجالس روضه خوانى نقش تذكار و يادآورى دارند نه تلقين و اين با خواندن روضه هاى صحيح و واقعى به دست مى آيد، نه پيرايه ها و خرافات. در ضمن خلاقيت هنرى مانند بيان كردن حقايق با اشعار زيبا يا صداى خوب نيز مساله مهمى است و نقش بسيار ارزنده اى در جذب توده ها و سيراب كردن عواطف دارد.
اصولا يكى از روش هاى بلند دين بويژه اسلام آن است كه همه چيزش با هنر آميخته شده و همراه با زيباترين آفرينش هاى هنرى توانسته است حقايق بلند را شيره جان مردم سازد و در اعماق وجود آنان جايگزين كند.
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
حسین و حوسین
سلام. راستش خیلی با خودم کلنجار رفتم تا ننویسم. ولی احساس کردم که باید نوشت تا همه بدانند و فکر کنند و تصمیم بگیرند. آنچه می‌خوانید فرق‌هایی است بین «حسین» و «حوسین» پیدا کردم. حال آنها را می‌شمارم تا خدای ناکرده «حوسین» را به جای «حسین(ع)» مظلوم و معصوم ننگریم. چرا که آنوقت: « این ره که تو میروی به ترکستان است ».
1ـ اول اینکه «حسین(ع)» یکی بیشتر نیست، اما «حوسین» متعدد است؛ یعنی هر مدّاحی برای خودش یک جور «حوسین» دارد تا آنجا که گفته می شود «حوسین» این مدّاح از «حوسین» آن مدّاح بهتر است.
2ـ «حسین» نماز را ولو در بحبوحه جنگ در اول وقت به پا میدارد، ولی «حوسین» نماز صبح را فدای شب بیداری حوسینی خود میکند.
3ـ «حسین» انسان سازی میکند و آدم میخواهد ولو یارانش خود را مصداق «وکلبهم باسط ذراعیه بالوصید» می‌دانند، اما «حوسین» به یارانش ذکر «من کلب حوسینم» را القا نموده و بیش از این هیچ!!!! یعنی اینکه کلب میخواهد و سگ پرورش می‌دهد.
4ـ درد «حسین» حفظ دین و شرافت انسانی است، اما تمام مصائب «حوسین» خلاصه میشود در عطش و سیراب کردن بستگانش.
5ـ «حسین» را باید از بزرگان دين شناخت، ولی «حوسین» را میشود لابلای آواز و اشعار ناعالمان و ناعارفان جست و ای بسا اهل دین و معرفت شخصیتی مثل «حوسین» را قبول نداشته باشند یا موهوم و ساخته خیال کج فهمان بپندارند.
6ـ «حسین» همیشگی است و برای هر لحظه زندگی الگویی کامل است، اما «حوسین» فقط ده روز از سال خودنمایی میکند و بقیه سال بهانه ایست برای دور هم آیی دوستان قدیمی.
7ـ یاران «حسین» او را بنده خدا می‌دانند، ولی حوسینیان نعره «حوسین الهی» سر می‌دهند.
8ـ «حسین» هرگز خود را جای کسی جا نزد، اما «حوسین» خود را جای «حسین» جا زده است.
9ـ «حسین» تأثیر «یا حسین» را منوط به پاکی قلب و خلوص و اطاعت از خدا می‌داند، اما «حوسین» میگوید : هر چه میخواهد دل تنگت بکن ولی «یحوسین» فراموش نشود.
10ـ دوستان «حسین» ناخودآگاه خون گریه میکنند، اما دوستان «حوسین» خودآگاه خودزنی و مجلس گرمی می‌نمایند و خلاصه اعلی درجات قرب را کثرت کبودیهای سر و سینه می‌دانند و بس.
11ـ «حسین» را میشود در همه قلبها جست، ولی «حوسین» مختص گروههای معدودی است که غیر از خود را فاقد حب اهل بیت می دانند و به طور ادواری دور هم جمع شده و با حرکاتی عجیب و نامأنوس وقت گذرانی میکنند.
12ـ معیار «حسین» در هر زمانی میشود کربلایی و کوفی را شناخت ولی «حوسین» حامل چند اسم و واقعه است و بس، آنهم در ظاهر.
13ـ «حسین» سحرگاهان با ناله های آسمانی خود بر روی سجاده عشق حلقه اتصال شب روز میشود، ولی «حوسین» سحرها . . . (سحر آمدم به کویت به شکار رفته بودی تو که سگ نبرده بودی به چه کار رفته بودی)!!! توضیح: ذکر آخر مجلس بعضی از مجالس حوسینی
14ـ «حسین» مشعل‌دار عقلانیت الهی و عبودیت است، اما «حوسین» بسیاری از کارهای خود را به نام «عشق حوسین» توجیه میکند و همه مبانی عقلی و شرعی را کنار می‌نهد و تکلیف را از دوش حوسینیان بر میدارد .
15ـ در ظهر عاشورای «حسینی» فقط صدای «الله اکبر ... حی علی الصلوة» شنیده می شود، اما در عاشورای «حوسینی» نعره های «حوسینحوسین» به جنگ اذان می آیند.
16ـ عاصیان به مجالس «حسین» برای توبه و شفاعت می‌روند، اما در مجالس حوسینی گنه کاران برای مجلس داری به نحو دلخواه قدم می‌گذارند .
17ـ اگر از فقهای دین از مجالس حسینی بپرسیم بدن هیچ شرطی می‌گویند: «احسن الاعمال» ، اما اگر از مجالس حوسینی بپرسیم می‌گویند : « اگر وهن دین نباشد!!!! »
18ـ حرارتی که از «حسین» در قلبهاست « لن تبرد ابدا » می‌باشد، اما حرارت حوسینی پس از یک شور حوسینی فروكش کرده و مبدل به شب خاطره و تعریف جک و قهقهه میشود.
19ـ همت مجالس «حسینی» کسب معرفت و شعور است، ولی تلاش «حوسینیان» تنظیم بهتر صفها و همسانی ضربات و بالا و پائین پریدن ها و شدت بیشتر شور.
20ـ برای سوزاندن «حسینیان» موسیقی و آهنگ لازم نیست اما «حوسینی‌ها» تا سبک نوحه معلوم نشود که «پاپ» است یا چیز دیگر حال خوشی پیدا نمی‌کنند.
21ـ در مجلس «حسین» اشک حرف اول را می‌زند، اما در مجلس «حوسینی» نعره و فریاد.
22ـ «حسین» حسینیّت خود را حفظ نمود، حتی زیر گام اسبها و خنجر کین دشمنان، اما «حوسین» زیر ذره بین معرفت و امام شناسی خود را می‌بازد .
23ـ «حسین» همیشه «حسین» است، اما «حوسین» گاهی اوقات «حیسین» ميشود و چه بسا «سین» به اضافه یک سکسکه بعدش !!!
24ـ «حسین» برای شنواندن حرفهایش به چیزی نیاز ندارد، اما «حوسین» برای جلب توجه بیشتر به بوق و کرنا و طبل و علم و کتل دست می‌یازد .
25ـ «حسین» شخصیتی است جهانی و همه آزادگان او را مقتدای خود می‌دانند، اما «حوسین» فقط موضوعی است برای بعضی از مجالس که نه تنها عمومی نیست بلکه مشروعیت آنها محل اشکال بسیاری از بزرگان است.
26ـ در مجالس «حسینی» غریبه تازه وارد با آشنای قدیمی هیچ فرقی ندارد و در یک سطحند، اما در مجالس «حوسین» تازه وارد ها مشکوکند و عجیبند و نباید در جایگاه قدیمی ترها بایستند.
27ـ «حسین» برای حفظ دین جدّش با فریاد رسای « یا سیوف خذینی» به سوی شهادت شتافت، اما «حوسین» دین را به زیر ضربه های کج فهمان می فرستد تا خود بماند.
28ـ عاشقان «حسین» خودشان را برای «حسین» می‌خواهند، ولی مریدان درویش مسلک «حوسین» او را بهانه ای کرده‌اند برای خود خواهی ها و هوسهایشان.
29ـ آنکه در عاشورای محرم سال 61 هجری در کربلا بود «حسین» بود نه «حوسین».
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
داشتم تو یه سایتی میچرخیدم که آرشیو جالبی از مداحی پیدا کردم
خودم که همشون رو دانلود کردم
فایل های صوتیش با پسنود WMA هست و حجمش خیلی کمه و بدرد ما ها میخوره که سرعت اینترنتمون پایینه
پی روی لینک ها کلیک راست کنید و گزینه Save target As ... بزنید :
عضو شده در: 30 آبان 1384 پست: 627 محل سکونت: بسیج یک
امتياز: 16869
از همين جا وارد حرم سيد الشهدا شويد.
دوستان خوبم الان که دارم اين لينکو براتون مي زارم حال عجيبي دارم .يکي از دوستام يه لينکي برام سنت کرد که بهتره تعريف نکونم چون نمي تونم .خودتون بريد ببينيد ./
فقط ...
هيچي
خودتون ببينيد .
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید شما نمیتوانید به نوشته های خود فایلی پیوست نمایید شما نمیتوانید فایلهای پیوست این انجمن را دریافت نمایید
