تاریخ: جمعه 27 آبان 1390 - 19:32 عنوان: Re: پاسخ به «تفاوت فرهنگی !»
کاربر نیمه فعال
عضو شده در: 3 آذر 1389 پست: 237 محل سکونت: یه گوشه دنیا
امتياز: 6270
jalalfirozi نوشته است:
اینجا به نمره مو گیر می دهند و آنجا مو به مو ، گیر باز می کنند
از امثال ما که گذشت، کسی میدونه علت تراشیدن سر دانش آموزان چیه؟
خب نظرتون درسته ، ولی منظور ما محکوم کردن این نیست که چرا اینجا اینجوریه ؛ اونجا اونجوریه
ما خودمون هم با این فرهنگ ها بزرگ شدیم
فرهنگ های غلط و درست
ما میخواهیم این غلط ها رو از دست هاش سوا کنیم ؛ بشه عالی
در مورد سوالتون هم به نظر من زمون های قدیم ؛ چون تو هر خونه ای حموم نبوده و مردم دیر به دیر حموم می رفتند ؛ بچه ها اکثراً سرشون کثیف بود و انواع حشرات موزی رشد میکردند و به شدت هم همه گیر میشد ؛ مخصوصاً موهای بلندی که شستن و تمیز نگه داشتن اش خیلی سخت تر بوده ؛
تاریخ: جمعه 27 آبان 1390 - 23:37 عنوان: پاسخ به «تفاوت فرهنگی !»
کاربر نیمه فعال
عضو شده در: 23 دی 1388 پست: 230
امتياز: 8550
داداش میزونی؟
خودت داری میگه زمان قدیم
الان سال چندیم؟
خودم تو دانشگاه دیدم که یک آیین نامه انضباطی زده بودند تو برد و یکی از بندهاش برای پسر ها این بود
" استفاده از ژل مو ممنوع"
یعنی الان لابه لای موهای همه دانش آموزها شیپیش ها در حال آموزش دیدن ژیمیناستیکن ! مشکل آپ دیت نبودن برخی از رئس هرمی هاس
اینطور هم نیس که "اونجا" برای من پرچمی باشه که زیرش سینه بزنم. اما اینطور هم نیست که هر چی اینطرف هست رو دربست قبول کنم.
هرچند که فرهنگ نقل از فرهنگ نقد قوی تره
تاریخ: جمعه 4 آذر 1390 - 19:06 عنوان: Re: پاسخ به «تفاوت فرهنگی !»
کاربر نیمه فعال
عضو شده در: 3 آذر 1389 پست: 237 محل سکونت: یه گوشه دنیا
امتياز: 6270
jalalfirozi نوشته است:
داداش میزونی؟
خودت داری میگه زمان قدیم
الان سال چندیم؟
خودم تو دانشگاه دیدم که یک آیین نامه انضباطی زده بودند تو برد و یکی از بندهاش برای پسر ها این بود
" استفاده از ژل مو ممنوع"
یعنی الان لابه لای موهای همه دانش آموزها شیپیش ها در حال آموزش دیدن ژیمیناستیکن ! مشکل آپ دیت نبودن برخی از رئس هرمی هاس
اینطور هم نیس که "اونجا" برای من پرچمی باشه که زیرش سینه بزنم. اما اینطور هم نیست که هر چی اینطرف هست رو دربست قبول کنم.
هرچند که فرهنگ نقل از فرهنگ نقد قوی تره
خب دوست عزیز اگه جمله منو خوب بخونی ؛ همون اول جمله حرف شما رو تایید کردم
شما جوری سوال کردی که من فکر کردم داستان سر تراشیدن زمان های قدیم رو نمیدونی
درسته که از نظر علمی شاید از شما خیلی پایین تر باشم ؛ ولی دیگه تفاوت سالها رو می تونم درک کنم!!
اون آیین نامه های انضباطی رو ما هم دیدیم ؛ و من منکر این حرفهایی که شما زدید نبودم ؛ حتی گفته شما رو تایید کردم.
منظور من این بود که ؛ گفتن و تکرار درد های قدیمی و مشترک دردی رو دوا نمیکنه ؛ چندین ساله که خیلی ها عین من و شما دارن میگن ؛ ولی به نظرت چرا هیچ تغییری نکرده؟؟؟
به نظر من حیطه عمل خیلی قوی تر از حرف زدنه
منظور من از این تایپک هم گفتن موضوعاتی بود که نمونه اش رو شما ذکر کردید ولی راه کاری برای این مشکل نگفتید ؛ بعدش من ازتون خواسنم تا راه کار نشون بدین ؛ تا همه بتونن استفاده کنن تو زندگی به کار بگیرن.
منظور من این نبود که شما برداشت کردید ؛ من خودم مثالی که زدم نمونه مثال شما بود.
باز هم اگه از نوع برخورد بنده ناراحت شدید , ببخشید.
مطلبت را خواندم. بنازم به این شخصیت که برای ما کلاس درس بود! آفرین!
از حد احترامتان سپاسگذارم و امیدوارم اگر قصوری از بنده بوده به دل نگیرید و به بزرگواری خودتان ببخشید.
یاکاموز جان! اون ناز و نرگس چشمها رو برای این مطالب نذار. یک کم از شور بدر شده. می بخشید دوست دوست داشتنی و با ادب.
فقط به گمانم در پاسختون یکجا سهوا اشتباه کردید:
" نظر من حیطه عمل خیلی قوی تر از حرف زدنه" به گمانم منظورتون این بود که حیطه حرف از عمل جلوتره. اگر این نیست، اصلاحش کنید و اگر هست که خب، عقیده ی شماست !
به گمانم بهتر است تکلیف درباره مو دانش آموز مشخص شود. اساس مملکت ما اسلام است. اینکه تا کجا پیشرفته ایم و تا کجا درمانده ایم جای بحث اش اینجا نیست. اما آورنده این دین درباره مو بلند گفته : هر کس موهایش بلند است یا باید به آن برسد یا کوتاهش کند.
مشخص است که دانش آموزان مثل دانشجویان پسر علاقه ای به دم اسبی بستن موهایشان ندارند! در زمان حال هم همه می توانند به موهایشان برسند. پس بهتر است مسئولین عزیز فکر غدغا کردن "ژل" و "مویی به دست بیاید" را از سر وا کنند. بهتر نیست؟ آن هم در زمانی که ملت، تاریخ تولد خودشان را به میلادی از برند! یک نگاه به شناسه های گفتگو کنید!
و اما تاپیک :
دوست خوبمون آقای علی آبادی به مطلب فوق العاده حائز اهمیتی اشاره کردند. کار گروهی؛ که به حق مظلوم است. یکی از پیشنهاد های شما هم کاری مثل "روزنامه دیواری" بود. روزنامه دیواری هم فرصت خوبی برای با هم بودن است. برای مسئولیت پذیری و خیلی چیزهای دیگر. اما یک نکته. متاسفانه همین روزنامه دیواری هم برای خودش داستان دارد. سال گذشته یکی از اقواممان که به چشمش پسر حاجی بودم یک مقوا سفید آورد با چند تا اسم و یک مقدار مهلت تا یک عدد روزنامه دیواری تحویلش دهم!!! ( باور بفرمایید اصلا مزاح نمی کنم ). بقیه داستان فکر نکنم نیاز به توضیح داشته باشد.
در دوره ابتدایی هم چند باری طعم روزنامه دیواری را چشیدیم. یک بار یادم است که مطالب را راست و ریس کردیم، یکی از بچه ها گفت بدید مطالب رو میدم خواهرم بنویسه. دست خطش خوبه. ما هم از خدا خواسته!
حالا غرض؟ حتی این کارهای گروهی هم در حد رفع تکلیف است. عکس گنده برای پر کردن مقوای سفید. جدول برای پر کردن مقوای سفید. جک ( و جدیدا اس ام اس ) برای پر کردن مقوای سفید و هزار و یک مطلب دیگر که برای پر کردن مقوای سفید. حالا یا بدست اقوام یا خواهری که دست خطش خوب است و یا دیگری. آن وقت اگر مسابقه ای هم باشد، روزنامه همین افراد برنده میشود. چون تر و تمیز تر بوده. چون خط خوردگی نداشته و ... . نه انکه واقعا "خودشان" و با " کارگروهی" کار را پیش برده اند.
حالا کجاست دبیری که توجیح کند چه کسی حال دارد پای برد بایستد و جدول روزنامه دیواری حل کند. اصلا چه کسی جدول زپرتی روزنامه دیواری را به جدول جواب دار روزنامه ترجیح میدهد؟
حرف حساب، جواب ندارد. گفتید همش قر نمیشود زد بدون ارائه راهکار. دربست درست! مثلا برای همین روزنامه دیواری. چرا بچه ها را مجاب نمی کنند تا بجای زنگ پرورشی و تماشای فیلم اکشن، در کلاس بنشینند و "سر کلاس" و "خودشان با تیمشان" روزنامه دیواری درست کنند. حالا بحث جمع آوری اطلاعات همجای خودش. اینطور همه در شرایط برابرند و از جر زنی هم خبری نیست. کسی هم نمی تواند شانه خالی کند.
فیلم "مربی کارتر" که اخیرا از شبکه سه پخش شد را دیدید؟ فیلم جلوه های ویژه نداشت. بجز ساموئل ال جکسون بازیگر مطرح دیگری نداشت. صحنه های تعقیب و گریز نداشت اما یک چیز داشت. داستان و هیجان. دیدید چقدر قشنگ کار گروهی را به تصویر کشیده بودند. دیدید وقتی عضو جدید از پس مقدار تمرینی که مربی کارتر به او محول کرده بود بر نیامد، بقیه گروه کار او را انجام دادند و گفتند ما گروهیم.
به نظرم مشکل دیگری که گریبانگیر کلاس های درس ما شده ، خشکی و یک دستی آنهاست. نمی دانم الان هم هست یا نه اما خودم تا دوره راهنمایی یادم هست که معلم با شلنگ و ترکه و تسمه وارد کلاس میشد. حالا یک سوال، می گویند معلمی شغل انبیا؛ شما بفرمایید کدام نبی بوده که با مردم جامعه اش مثل غیر انسان رفتار کند؟ یک صحنه از فیلم knowing ( دانستن) با بازی نیکلاس کیج به ذهنم آمد. موقع آموزش جغرافیا، ابزار هم داشتند. معلم، متکلم وحده نبود و سعی می کرد تا دیگران را هم مشارکت دهد. اما استفاده از وسایل کمک آموزشی هنوز در مدارس ما جا افتاده نیست. بحث مدارس مدرن بکنار. اما عموم مدارس چه؟ آخه کج سلیقگی تا کی؟ یعنی این دبیر عزیز تر از جان نمی داند که وسایل کمک آموزشی در جذب بچه ها موثر است.نپرسید که چرا از وسایل کمک آموزشی، تصاویرش را در کتابهای درسی دیدم که خودمان هم وامانده ایم در جوابش. آنوقت بنده و هم کلاسی هایم در طول سه سال دبیرستان یک بار – یا دوبار- به آزمایشگاه شیمی رفتیم. آن هم مواد آزمایشگاهی اش تاریخشان گذشته بود و عمل نمی کرد و معلم بنده خدا خیط شد. حالا هی ماست مالی کن که: بچه ها باید اینطور بشه؛ اگه نمیشه چون موادش تاریخشون گذشته! آن وقت نگاه به آزمایشگاه می کنی میبینی چه دم و دستگاهی علم شده. برای چه؟ برای خاک خوردن.
فکر کنم این مطلب را قبل تر هم گفتم. معلم زبان انگلیسی وارد کلاس شد و گفت یک برگه دربیارید می خوام دیکته بگم. رو به معلم گفتم : آقا دیکته به چه دردی میخوره. اگه بریم کشور خارجی تو یه مغازه مگه کاغذ در میاریمو می نویسیم چی می خواییم؟ آقا معلم عزیز هم فرمودند که بالاخره باید املای کلمات را یاد بگیرید.
حالا یک سوال، سه سال راهنمایی، چهار سال هم دبیرستان و پیش دانشگاهی. دانشگاه رو هم قلم میگیریم. شما بفرمایید چند تا دانش آموز داریم که این هفت سال رو پشت سر بذارن و بتونن هفت دقیقه انگلیسی صحبت کنند. علت چیه؟ علت اینه که سقف سیستم پایینه. میگی راهکار، میگم مگه نیاز به توضیح داره که باید پای مکالمه به کلاس ها باز بشه. مگر جز اینه که برخی از جهت ها "باید" تغیر کنه. یکی دو ترم پیش زبان تخصصی مدیریت داشتم. به استاد گفتم استاد یه خورده مکالمه باهامون کار کنید. گفت واحد درسی تون اینه. مکالمه نیست!
حالا شما دوست عزیز بگو. من نویی اگر اون کتاب رو امتحان بدم بیست بگیرم و نتونم دو دقیقه انگلیسی از این کتاب صحبت کنم بهتره یا اینکه کتاب طوری باشه که اگر نمره هشت هم گرفتم، واقعا در حد هشت صحبت کنم!
البته بگم ها، خودمان هم بی تقصیر نیستیم. همه تقصیر را نباید به دوش مسئولین انداخت.
فقط ای کاش اون روزها بر می گشت و اونطوری که ایده آلمون بود می گذشت. ای کاش... .
شما نمی توانید در این بخش موضوع جدید پست کنید شما نمی توانید در این بخش به موضوعها پاسخ دهید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش ویرایش کنید شما نمی توانید موضوع های خودتان را در این بخش حذف کنید شما نمی توانید در این بخش رای دهید شما نمیتوانید به نوشته های خود فایلی پیوست نمایید شما نمیتوانید فایلهای پیوست این انجمن را دریافت نمایید
