Savehsara

bineshan17

"بدان اي پسر،
كه تا كسي لطيف طبع نبود عاشق نشود،
ازآنچه عشق از لطافت طبع خيزد و هر چه از لطافت خيزد بي شك لطيف بود...
و نيز هيچ غليظ طبع و گران جان عاشق نشود،
از آنكه اين علتي است كه خفيف روحان را بيشتر افتاد.
اما تو جهد كن تا عاشق نشوي؛
اگر گراني و اگر لطيف،
از عاشقي بپرهيز كه عاشقي با بلاست خاصّه به هنگام مفلسي ...
پس اگر به اتفاق،
تو را وقتي به روزگار با كسي وقت خوش گردد،
تو معين دل خود مباش و پيوسته طبع را عشق باختن مياموز،
كه اين نه كار خردمندان باشد؛
از آنچه، مردم در عشق، يا وصال باشد يا فراق؛
بدان كه يك ساله راحت ِ وصال به يك ساعته راج ِ فراق نه ارزد كه سراسر عاشقي رنج است و درد ِ دل و محنت ....
پس خويشتن را نگاه دار و از عاشقي پرهيز كن،
كه بي خودان از عاشقي پرهيز نتوانند كردن؛
از آنچه ممكن نگردد كه يك ديدار كسي بر كسي عاشق شود؛
نخست چشم بيند،
آنگه دل پسندد.
چون دل را پسند افتاد،
طبع بدو مايل شود.
چون طبع مايل گشت،
آنگاه دل متقاضي ديدار او باشد...
پس چون در حديث آمدي،
سخني گفتي
و جوابي شنيدي،
خر رفت و رسن برد!
پس از آن اگر خواهي كه خويشتن را نگاه داري، نتواني، كه كار از دست تو در گذشته بُود.
هر چه روز بُود عشق تو بر زيادت بُود...
اما اگر به ديدار اول خويشتن نگاه داري،
چون دل تقاضا كند،
خرد را بر دل موكل كني تا بيشْ نام وي نبرد،
و خويشتن به چيزي مشغول همي داري و چشم از ديدار وي بربندي،
كه همهء رنج يك هفته بُود، بيش ياد نيايد؛
زود خويشتن را از بلا بتواني رهانيد؛
ولكن اين چنين كردن نه كار هر كسي باشد،...
اما دوستي ديگر است و عاشقي ديگر؛
در عاشقي كس را وقت خوش نبود.
بدان كه در دوستي، مردم هميشه با وقتي خوش بود و در عاشقي دايم اند محنب بود....

اكنون اي پسر،
هر چند كه اين قصه بگفتم،
اگر تو را اتفاق عشق اوفتد، دانم كه بر قول من كار نكني...
اما اگر كسي را دوست داري، باري كسي را دوست دار كه دوستي ارزد...."

قابوسنامه - گزينه قابوس نامه - انتخاب و شرح - دكتر نرگس روان پور - فصل 14
اثر كيكاووس بن اسكندر بن قابوس بن وشمگير بن زيار، ملقب به عنصرالعالي

این هم از درس ادبیات امروزمون! Very Happy

فردا که میایین سر کلاس اسم این آقاهه رو حفظ باشین! Eshve