Savehsara

sogand

درود در این جستار می خواهیم داستانی که پیشینیان حکایت می کنند بپردازیم

در زمانهای بسیار دور یکی از پادشاهان عجم بر پیش امدی (ابه دریا )از دریاچه ای بگذشت در کنارهای ان دریاچه شکار کردن خوش امد .
در ان هنگام بفرمود تا ان اب را بگشایند تا دران جایگاه کوشکی بنا کنند
چنین کردن وبر بالای ان بر امد مانده های کهنه وباستان بدید
گفت :این نشانه ها ومانده های چیست؟
یکی از حاظران که بربان ایشان خدبود.پس ان جایگاه را بود نهادند و تا در این زمان اباد است.
و برخی از پیشینیان عجم حکایت می کنند که در اول جایگاهی که از جایگاه رساتیق ساوه و حوالی ان بنا نهاد ند ابه بود وبیب بن جودرز ان را بنا کرده وسبب بنا .ان بود کیخسرو به انجا رسید وان در یاچه ای بود و در جایگاه و جای ابه ابی پاکیزه و صاف بود بدان اب فرود امد و به زبان عجم گفت:که بدین اب(ساای افا استی )یعنی این اب محتاج است به سایه وبنایی وساختمانی .
پس ابه را به قول کیخسرو که گفت اب.ابه نام کردند وگویند که بیب بن جودرزاز کیخسرو خواست که بدانجا ساختمانی کنندوبنایی.پس کیخسرو اورا دستور داد.
پس بیب کریه ی ابه را بنا کرد به فرمان کیخسرو وگویند بیب بن جودرزدر صحبت کیخسرو از بلاد ترک بازگشت در صحرایی بلند از صحاری و جایگاه قم فرود امد و بدان صحرا هیچ بنای نبود .ودر حکایاتی گویند بنای رستاق ساوه در ایام کیخسرو بوده وان چنان بود که چون کیخسرو از همدان برخاست وبه جانب افراسیاب عزیمت کرد در خواهان خون پدرش سیاوش .چون به زرقان رسید واین زرقاربه زبان عجم اسفید نام بود نظر کرد . ساوه وقم در ان زمان هردو دریا یا یکی دریاچه بودند (تاریخ قم ص 82.81.80.79) در کتاب گنج دانش ص864 امده است .....طبرستان و ساوه و اصفهان را او (طهمارث از پادشاهان پیشدادیان )بنا نهاده است
ارین love struck