پروژه سانا را شاید بشود یکی از بهترین خاطرات در عمر هشت ساله ساوه‌سرا دانست. ما تا کنون سه نسل مختلف از کاربران را داشته‌ایم و هر نسل یادگاری‌های ارزشمندی از خود در ساوه‌سرا به جا گذاشته است.

نسل سومی‌ها با سانا کاری کردند کارستان! :)

بد نیست سر فرصت گشتی در ۲۰ شماره ارزشمند از این نشریه بزنید: شماره یک - دو - سه - چهار - پنج - شش - هفت - هشت - نه - ده - یازده - دوازده - سیزده - چهارده - پانزده - شانزده - هفده - هجده - نوزده - بیست.

اما خوب، ما دوست داریم کارهایمان همیشه در اوج باشد و اگر قرار است به چیزی پایان دهیم، در اوج پایان دهیم.

سانا ۲۰ را می‌شود اوج سانا دانست. اما به دلایلی مجبوریم با این نشریه دوست‌داشتنی خداحافظی کنیم. شاید مهم‌ترین دلیل این باشد که فکر می‌کنیم کارهای مهم‌تری در مورد شهرمان (و حتی کشورمان) هست که باید توسط ما انجام شود و هیچ تیمی مثل ما قدرت انجام آن‌ها را ندارد. سانا هر چند بهانه خوبی برای فعالیت دسته‌جمعی کاربران بود و انصافاً عالی بود، اما می‌توانست حاوی محتواهایی ماندگارتر باشد. ما می‌خواهیم انرژی‌ای که تیم، صرف سانا می‌کرد را (اگر خدا بخواهد) صرف کارهای بسیار بهتر و ماندگارتر کنیم.

دلایل دیگری نیز بود؛ از جمله اینکه:
- ما حدس می‌زدیم به خاطر مشغله‌های اعضای تیم، کیفیت سانا سیر نزولی پیدا کند.
- سانا نیاز به تحول داشت. به طور مثال دنیا به سمت موبایل و تبلت پیش می‌رود و بعید نیست روزی سانا را به صورت یک App بر روی گوشی و تبلت و یا در قالب یک کتاب مالتی‌مدیا عرضه کنیم.
- ما نیاز داریم که آرشیو و محتوایمان را کمی شارژ کنیم و شاید پس از اینکه غنی‌تر شدیم، سانایی دیگر با غنای بیشتر راه اندازی کنیم.

به هر حال، ضمن اینکه نمی‌دانیم چطور باید از دست‌اندرکاران سانا تشکر کنیم، اما با این وجود با همین زبان قاصر، کمال تشکر را از تک تک اعضا و از ثانیه ثانیه وقتی که گذاشتند، داریم، اعلام می‌کنیم که سانا به کار خود پایان داد...

از شما کاربران عزیز هم که با همکاری‌های خود مایه دلگرمی بودید، بی‌نهایت ممنونیم.

منتظر کارهای آینده‌ی ساوه‌سرا باشید ;)

موفق باشید؛
حمید رضا نیرومند